من چمه؟ اون چشه؟ کمک

نمیدونم چن سالی هس وقتی ک میبینمش مظطرب میشم  قلبم تند میزنه  دسم یخ میزنه دوس دارم وقتی میبینمش فقط فرار کنم  از وقتی ۱۴ سالم بود این حسو داشتم ولی همش میگفتم بچگانه اس میگذره ۴ ساله میگذره اما 🙁تا اسمش میاد لبخند میزنم راجبش کنجکاو میشم  ...صحبت خاصی هم نداشتیم تا ب حال در حد چند بار همون چند بارم راجب درس  و تست بوده خیلی تویه خواب‌ام میاد هر دفعه هم راجب اینه ک از من بدش میاد ازدواج میکنه گریه ام میگیره...  اکثرا بهم نگاه میکنه جوری ک مادرم متوجه  شده جز نگاه با لبخند اقدامی نداشته  واقعا هم نگاهش ی جوریه ی حس آرامش میگیرم وقتی میبینم ک اونم نگاهم میکنه..گه گداهی از خانواده اش می‌شنوم که تعریف رفتارم و میکنه و میگه که از رفتارم خوشش میاد و ب نظرش سرم تویه لاک خودمه..چن باری ک صحبت داشتیم اول صداش میلرزید و نرمال میشد ..همش ب خودم میگم این معنی نداره شناخت کاملی نداری چرا اینجور میشی چرا دستپاچه میشی ..‌چرا انقد بهش فک میکنی:/ نمیفهممش اخه این نگاه ها چ معنا داره این همه چیز راجبم  میدونه خودش و ب خانواده ام نزدیک میکنه چه معنا داره چرا اخه اون چشه  من چمه 🙁چرا قلبم اینجوره