من و دوست پسرم تو دانشگاه همکلاسیم و یک سال هستش که با همیم. دوست پسرم اهل یه شهر دیگه هستش و توی شهر ما خونه گرفته و نزدیک یک ساله اومده و تنها زندگی می کنه. متاسفانه شهر ما کوچیکه و تفریحات خاص زیادی نداره و خب اون از شهر پر از امکاناتی اومده ، خانواده و دوستاش رو گذاشته و اومده اینجا. کل تایم روز رو هم باهم نیستیم نهایت ۴،۵ یا ۶ ساعت باهمیم. از طرفی ایشون آدم به شدت اجتماعی هستش ولی در حال حاضر تو دانشگاه یا محیط های دیگه افرادی که هستن جورین که خیلی باهاشون مچ نیستیم. پس براش خیلی سخته این تنهایی و تو روحیش تاثیر گذاشته. هر کاری میکنم حالش خوب بشه اما متاسفانه خودشم همکاری نمیکنه مثلا بهش پیشنهاد میدم بریم جاهای مختلف یا تفریحاتی کنیم اما خودشم نمیپذیره ومیگه دیگه به تنهایی عادت کردم از طرفی اصلا مثل قبل نیست خیلی تو خودشه.. میشه بهم بگین برای برگردوندن روحیش چی کار کنم؟ چون در طی این یه سال واقعا تغییر کرده و از یه آدم پر از جنب و جوش و فعال و خوش صحبت به یه آدم ساکت تبدیل شده و اینکه داره اذیت میشه، پرخاشگری میکنه🥲
سلام
مطمئن هستید دلیل کم کاری و پرخاش گری شون چیزهایی بود که فرمودید
کاربر آقا
بله چون وقتی تو شهر خودشون بود اصلا روحیه و همه چیزش متفاوت بود. اوایل هم که اومد اینجا اوکی بود اما به مرور که تو اجتماع این منطقه قرار گرفت تغییر کرد. از این نظر که قبلا تو شهر خودشون مدام با دوستا و خانوادش بیرون بود اما الان بیشتر ساعات رو خودش تنهاس. و اینکه چیزایی که گفتم رو در طی ساعاتی که پیشش بودم دیدم. بار ها شرایط این رو داشت به شهرشون انتقالی بگیره و بره و منم خیلی وقتا شده بود مجبورش کرده بودم اینکارو کنه چون تحت فشار بودنش رو می دیدم اما هر سری بحثمون میشد که نمیخواد بره و خودش انتخاب کرده پیش من باشه..
میشه اگه کسی پیامم رو ببینه لطفا راهنماییم کنه🥲
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
