اما یه چیز بگم . اینکه پسرم چه با من باشه چه با پدرش من خیالم راحته چون بالاش آدم نمونه ای هم خیلی باهوش و تحصیل کرده و موفق ودر کل آدم خیلی خوبیه . با منم که باشه من نمی‌ذارم ذره آیی ناراحتی ببینه
میترسم بگم لو بره چون ضایع است یکم
ن واسه بچه اشم پدری نمیکرد.... اگه دخترخاله ام جدا نمیشد بچه شاید بدتر مریض میشد تو اون خونه متشنج ...ولی خوب..بچه ک این حرفا رو حالیش نیس تا ب خودش اومد پدری ندید...محبت پدر ندید...خدا لعنت کنه همچین پدرای بی مسولیتی ک فقط بچه میارن ... هرچند ک پدرش تاوان سنگینی رو داد.دقیقا روزایی ک دخترخاله ام دنبال چکاش بود ک از دست این طلبکار بگیر ازدست اون طلبکاربگیره اون رفت زن گرفت و تو راه ماه عسل تصادف کرد و کل بدنش تا همین الان ک ۱۱ سال میگذره فلج شده ..ولی خوب اون بچه ام از دست رفت...
با همسرم هیچ وقت اوایل نمی‌گفت که دوستم ندارن و من از حرکاتش می‌فهمیدم اما از بس می‌گفت گلی و ... به کسی میگفتم منو نمیخواد میگفتن تو حساسی
در کل ایراد بزرگش اینکه با من حرف نمیزنه هیچ وقت نمیگه مشکلش چیه اینایی که گفتنم یا پیش مشاور گفت یا وقتی خیلی پاپیون شدم بهش
تازه شروع کردیم اما مات و مبهوت بود
به هر حال دلم خون . نه کسی را دارم . نه پشت و پناهی . هیچی . کل خانوادمو تو تصادف از دست دادم فقط یه خواهر دارم
ای کاش منم با اونا میمردم
خیلی میترسم از تنهایی . اگه پدرو مادرم بودن یه لحظه هم درنگ نمی‌کردم . خیلی تنهام . خیلی حالم بده آزبست گریه کردم چشام میسوزه . باورتون نمیشه حتی رابطه ساده(بوس و...هم نداریم )
و بارها از من و اندامم ایراد گرفته در حالی که هر کی مارا میبینم میگه خیلی از شوهرت سرتری
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
