اون منو دوسم داره منم دارم زیاد طاقت ی لحظه نبودنش رو ندارم ولی میخام تمومش کنم چون ناراضی ام شیفتای زیادش وقت کمش برای من آزارم میده تو موقعیت هایی ک دوس دارم باشه نمیاد و نیس به آینده هم ک فکر میکنم هیچی معلوم نیست
مثله پسرای دیگه ک ذوق و شوق دیدن دختر رو دارن نداره اصلا خودش و ب آب و آتیش نمیزنه من بیشتر تقلا میکنم بیاد ببینمش ولی تا اون نخاد و شرایط جور نشه نمیشه ۶ ماهه ندیدمش فقط ویدئو کال
منم دیگه فار ازدواج ندارم باهاش نمیخام تحت فشار بزارمش با اینکه با هدف ازدواج با هم اشنا شدیم کلا حس میکنم تنهایی و غصه خوردنم بهتر از این رابطه وحرص خوردنامه بنظرتون کار عاقلانه ایه ؟