سلام من یه پسر ۷ساله دارم و اصلا دوست نداره برادریا خواهر داشته باشه.از وقتی که خودشو شناخت همینجور بوده.اما من چون سنم داره بالا میره و الان ۳۷سالمه یمدته بع دومی فکر میکنم.همسرمم میگه هر تصمیمی که خودت بگیری.اما اصلا نمیتونم خودمو متقاعد کنم که مثلا از همین ماه برم تو اقدام.میخوام بدونم از دوستانی که بچه دوم اوردن با تصمیم قطعی بوده یا خدا خواسته بوده.همه میگن چون بچت بزرگ شده و نمیخوای دوباره خودتو سختی بدی نمیتونی تصمیم قطعی بگیری.روشهای پیشگیریمم کاندوم بوده و چندماه درسال قرص.اما هیچ وقتم تو این چند سال عقبم ننداختم
منم تو اقدامم ولی دو دلم موندم چی بهت بگم
من پسرم پنج سالشه و دومی رو باردارم
راستش رو بخوای خرجو مخارج زیاد رو که میبینم یکم میگم کاش باردار نمی‌شدم
امشب بچم یه ماشین اسباب بازی که ۲۵۰ میخواست نتونستم براش بگیرم چون ۷۰۰ دادم پول آمپولی که هر شب باید میزدم
یکم خودمو مقصر دونستم که شاید در حق بچم بدی کردم با وجود بچه دوم
من دخترم ۱۱سالشه.اصلا به دومی فکر نمیکنم.واقعا حوصله دردسرای بچه رو ندارم بعد این همه سال.خیلیم راضیم.
من پسرم ۸ ساله و دخترم ۲ ساله است. شاغلم. راضیم. البته صبح تا عصر که نیستم کمک دارم و غذا هم میپزه .
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز