اونایی قصد خودکشی دارن بیان.داستان زندگیم...

مینویسم شاید کمکی به یه عده بشه . من 3 سال با یک نفر بودم منو ترکم کرد به بدترین شکل ممکن میدونین هر شب که میخوابیدم فقط با رویای اون بود توی یه خونه نقلی با یه بچه کوچولو منتظرش میموندیم تا از سرکار بیاد...بدترین حس دنیا بود کسی که ادعا میکرد حاضره برام جون بده بهم بگه از دستت خسته شدم دیگه مثل قبل دوستت ندارم کاش عاشق یکی شی دست از سر من برداری من به شدت وابسته بودم و اینکه زیاد خانوادمم توجهی بهم نمیکردن دلیل بر این شد بخوام خودکشی کنم دوتا قرصو کامل خالی کردم و اومدم بخورم که به خودم گفتم من الان خودکشی کنم اون ناراحت میشه؟چرا بخاطر ادمی که براش مهم نیستم خانوادمو داغدار کنم؟اگه نمردم چی؟اگه فلج شدم؟... خلاصه یه حس ترسی مانع شد مامانم میدید خیلی گریه میکنم گفت بیا بریم دکتر مشکلتو به من نمیگی به اون بگو انقد غمگین بودم که با هر جمله ای به دکتر میگفتم اشک میریختم میدونین چی بهم گفت؟گفت اینکه با یکی ارتباط داشته باشیو درک میکنم ولی اینکه روش حساب باز کنی منطقی نیست...راست هم میگفت بعضی از رابطه ها باعث کسب تجربه میشه نگین بهتر از اون ادم برای من نیست و اینا به مرور زمان خدا یکیو تو زندگیتون میاره که میگین رفتن اون ادم حکمتی داشت بهتون قول میدم... زندگی قشنگه اگه ماها سختش نگیریم الان هر شب مامانم برم میداره میبره بیرون میچرخونه هر هفته دکتر میرم دارو مصرف میکنم شاید گاهی اوقاتم گریه کنم ولی همش میگذره ...