من خودم تجربه ندارم ولی زندگی نزدیک ، اینجور مشکلات رو هم داره.
ببین باید کم کم از سرش بندازی
مثلا شروع کن ، دفعه ی اول که رفتی ، یک ربع بشین و بلند شو بیا.
سری دیگه بکن ده دقیقه
یک مدت همینطوری رفتار کن ، بعد که عادت کردن ، یکی درمیون مهمونی هاشون رو نرو
چند سالته؟ یعنی چی میگن بیا تو هم تو مهمونی ما باش گریه میکنی؟ میدونستی بهت لطف میکنن؟ اگه دوست نداشتن براشون مهم نبودی حالا ببین میتونی یه کاری کنی شوهرت تنها بره شما هم کم کم از خانواده دور شی؟ خب بگن شما اگه کار داشتی نرو ولی اگه نداشتی پاشو برو حال و هوات عوض شه اگه گیر یه خانواده بد میافتادی باور کن الان قدرشونو میدونستی
مثل ده سال پیش من.اولین راهش اینه که به شوهرت بفهمونی حق با تو و زندگی شما جداست. من وایسادم و خیلی وقتا حتی با اینکه ناراحتی پیش اومد گاهی. بعد دو تا بچه یک ماهه جدا شدیم ازشون. با یه روح خسته و اعصاب خراب. تازه مامان وبابای شوهرمن بی ادب یا فضول یا حسود نیستن.
حالا مطمئن باش اگه دعواها و قهراتون رو متوجه بشن که میشن در کمال پرویی ترم بعدی دخالت هاشون شروع میشه اینقد شکنجه ی روحی تدریجی بهت میدن که خودتم باورت نمیشه کم کم و با حوصله یه ذره یه ذره پوستت رو می کنن
ماهم اونجوریم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
تاپیک های به روز شده
9 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
