تولدم بود . روزهای تولدم دلم بیشتر میگیره خیلی وقته دیگه دوست ندارم منتظر روز تولدم باشم نمی دونم همه ی دخترها مثل من هستن یا نه اما من حس تنهاییم خیلی اذیتم می کنه یه خلا عاطفی که نمی تونم باهاش کنار بیام همه ی اینها به کنار دارم همش مقایسه میشم حالم خوب باشه یا بد، کسی نگرانم نمیشه وقتی پول میخوام ... وقتی برای تولد همه ی اعضای خانواده یه جشن هر جند کوچولو گرفته میشه جز من!... نمی تونم خودمو قانع کنم که دوستم دارن کاش بگید توی مواقع چطور با تنهایی تون کنار اومدید کسی بود ناز کنید بزنه توی پرتون؟