منو شوهرم کلا جدا از رابطه زنو شوهری مثل دوتا دوستیم دقیقا . دیدین دوتا دوست صمیمی چجورین و چقدر باهم راحتند؟ ماهم دقیقا اینجوریم.. زیاد باهم حرف میزنیم اتفاقا رو تعریف مکینیم.... مثلا از خانوادم از خانوادش.... همه چی...
مثلا اگر ناراحتی داشته باشم از خواهرش مادرش مثل همون جوری که مثلا با دوستم میشینم غیبت خانواده شوهر میکنم با شوهرمم دقیقا با همون لحن صحبت میکنم.. اونم همیشه یحرفی میگه منو آروم میکنه ینی حس خوب میگیرم از حرف زدن باهاش؟
حالا بنظر شما کار من اشتباهه؟