منو شوهرم کلا جدا از رابطه زنو شوهری مثل دوتا دوستیم دقیقا . دیدین دوتا دوست صمیمی چجورین و چقدر باهم راحتند؟ ماهم دقیقا اینجوریم.. زیاد باهم حرف میزنیم اتفاقا رو تعریف مکینیم.... مثلا از خانوادم از خانوادش.... همه چی...
مثلا اگر ناراحتی داشته باشم از خواهرش مادرش مثل همون جوری که مثلا با دوستم میشینم غیبت خانواده شوهر میکنم با شوهرمم دقیقا با همون لحن صحبت میکنم.. اونم همیشه یحرفی میگه منو آروم میکنه ینی حس خوب میگیرم از حرف زدن باهاش؟
حالا بنظر شما کار من اشتباهه؟
همین دیشب بهش گفتم واقعا خواهرت بدجنسه... اینو بارها با چشم دیدم.. خندید گفت همه آدما که مثل هم نیستن عزیزم
نه عالیه ولی برا خودت اسپند دود کن که الان چشم میخوری
اگه مشگلی بینتون پیش نمیاد که نه از نظرم خوبه ک حرفاتو میزنی
ن منو شوهرمم همینبم
منم مثل تو ام همه چیزو بخش میگم
با قرق اینکه اون اصلا هیچی نمیگه
غیبت از خانوادش ،فکر کنم اثرات خوبی نداشته باشه رو رابطتتون
اتفاقا افرین بر شما .شما باید الگو برای تمام زن وشوهر ها باشین
بستگی داره به طرفت. اهل سرکوفت زدن تو دعوا هست یا نه.
اما این شعر خودش گویای همه چیزه.
جز راست نباید گفت...
هر راست نشاید گفت...
والا شوهر من که گوش میده سر فرصت از حرفام استفاده میکنم خودشم هیچی رو نمی‌ده واسه همین اولش خواستم بگم 100ولی دیدم اینقدر شوهرت خوبه میگم نکن چون بالاخره ممکنه استفاده بشه
به نظرم بله همه چیزو نباید گفت
,نه بگو بهش اشکال نداره
ولی زیاده روی نکن که حساس شه به هر حال اونا خونوادش هستن دیگه
