سلام.۲۷ سالمه و پسرم.سال ۹۱ کنکور تجربی دادم و هدفم قبولی تو پزشکی و دارو و یا دندون بود ولی چ ون تلاش نکردم یه رشته خیلی معمولی قبول شدم و الان که فوق لیسانس اون رشته را دارم ؛بیکارم و همه سرکوفت میزنن و خانواده اصلا افتخاری بهم نمیکنه.و میبینم کسایی که مثلا پزشکی و .. قبول شده بودن الان هم دکتری شدن برا خودشون و هم درامد بالا و هم ازدواج و همه هم بهشون افتخار میکنن.الان هم حسی بهم میگه دیگه ۲۷ سالته ول کن دوباره کنکور دادن و از اول و ....ازدواج هم نکردم و کلا خیلی من را بقیه ؛بیعرضه میدونن.کلافه شدم
کسی که تلاش نکنه بی عرضست تو تلاشتو کردی نشد قسمت نبود تقصیر تو چیه
تقصیرت اینه که تلاش کردی؟؟نشد که نشد فدای سرت مگه فقط پزشکا موفقن
برای ازدواج ک اصلن ناراحت نباش. چون ب سن و سال نیس. داداش خود من تو ۳۴ سالگی ازدواج کرد تا قبلشم نه شغل داشت نه زندگی ای.ولی الان خدا و شکر زندگیش خوبه. برای شغلت پیگیر باش بازم تلاش کن . حتمن سرنوشت خوبی در انتظارته
ممنون ازتون
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
