خلاصه که له و خسته از همه انرژی که صرف شده بود،دراز کشیدم.می بینم قشنگ خوابیده.
گفتم بذار یه قدمی بردارم.خودمو جا دادم بغلش.ولی انگار سنگ بود.
دیگه بعد گفت و گو و....بازم زیر بار نرفت.باز عذر نخواست.
فقط رابطه برقرار کرد و هر ثانیه حس تجاوز داشتم.
حالا اون خودش فکر می کنه اوج محبت و لطف بوده
به خدا بعد پنج سال حسرت به دل موندم می بینه دلخورم بغلم کنه و از دلم در بیاره.
خیلی بدبختم.
هر روز ازش دلسرد تر میشم.
همه اینا در حالیه که سه روز پیش برای هزارمین بار قول داد تغییر کنه
هیییی...چی بگه آدم. انگار فقط مادر تنها بچه درست کرده.
تصمیم دارم کلا ندید بگیرمش.
ولی انگار موفق نمیشم.
چکار کنم؟
عزیزم حق داری . اکثر مردها درک ندارند .بچه هاتون کوچکن زحمتشون زیاده .هردوتاتون خسته اید.باهاش حرف بزن . به آرامی بگو که گارد نگیره. بهش بگو خیلی خسته ام و فشار روم زیاده و به کمکت احتیاجودارم تا بچه هامون توی یک محیط آرام بزرگ بشند
