ارع من شبگردم!
من شبا تو خیابونا پلاسم با ی کوله پشتی و ی هودی ک کلاش اویزونه رو سرم هه!
از دور ک نگام میکنن مست بنظر میام شل و لش راه میرم خسته شدم!از اینکه هی با امید واهی قدم میزارم جلو پاهام دیگه توان کشیدن یه روانی از همه دنیا بریده نا امیدو ندارن:) میدونی؟من وانمود میکنم ی ادم منزوی افسردم ولی لعنتی تو ک میخندی صدای قهقهه های بچیگم تو گوشم اکو میشع!
