از خودم
از اینکه خانوادم مستجرن خونه ندارن با رهن کم
از جور نشدن واممم
از جوشای پدرم
از بی پولی
از دادگاهی ک محکوم شده همسرم بخاطر ی ماشین ک اونم داده ولی زدن زیرش نمیان رضایت بدن
از کم شانسی و بد بیاری
از اینکه بچه خواهرم مشکل شنوایی داره و تازه فهمیدیم
از ناراحتیو گریه های خواهرم یک سره ک تا کی تاپیک گوش زده بود
از خودم و قیافم
از دلتنگی
از کار بابا
از اینکه ماشین بابام خراب ولی نمیتونیم درستش کنیم
از بیماری ک خودم دارم
از این کرونایه لعنتی و ترسش
از خیلی چیزا واقعا خستم یکی چند تا خونه یکی ی دونشم نداره یکی ملیارد ها ثروت پول یکیم باید بدویه وووووو 😔😔😔😔خدا دیگه بسه