باید ببینید ریشهی این علاقه کجاست؟ چرا حس میکنید بدون پزشکی دنیا اونقدرا جذاب نیست و ناامیدتون میکنه؟
خیلیا هستن که نهایتا میگن پزشکی تنها راه رسیدن من به خوشبختی و هدفی که میخوام نیست و خب میتونن بیخیالش بشن، ولی در عین حال خیلیا هم نمیتونن ازش بگذرن، براشون تبدیل میشه به هدفی که احساس میکنن بدون رسیدن بهش زندگیشون بیمعناست
من خودم جزو دسته دوم بودم :) تا قبل از کنکور فکر میکردم تنها چیزی که میتونه خوشحالم کنه اینه که پزشکی قبول بشم و حتی با تصورش هم خوشحال میشدم😄 با این حال بعد از قبول شدن تازه فهمیدم اونی که فکر میکردم نیست و هیچ خبری هم از اون خوشحالی بی حد و حصر نبود
ولی خب میدونم اگه بازم برگردم عقب همین مسیر رو انتخاب میکنم! متاسفانه این موضوع تجربهای هست که تا وقتی حسش نکنید درکش نمیکنید
به شخصه به نظرم اگه شرایطش رو دارید دوباره شروع کنید، قطعا وقت زیادی میگیره و شاید خیلی جاها خستهکننده به نظر بیاد ولی ارزشش رو داره، همینکه بدونید برای تلاش کردین خیلی میتونه کمککننده باشه و حداقل دیگه عذاب وجدان و حسرتی ندارین
قبول شدنش هم سخته ولی غیرممکن نیست، اگه براش وقت بذارید و درست بخونین حتما قبول میشید ❤️
در ارتباط با سختیهای این رشتهها هم یکمی اغراق میکنن، تا سال سوم عملا دانشجو چیزی از پزشکی نمیدونه! بعدش هم سختیهای خاص خودش رو داره ولی نه در اون حدی که بعضی افراد میگن.
دندون هم کلا راحتتره😁 فوقش اگه پزشکی به نظرتون سخت بود دندونپزشک میشید
اگه خواستید شروع کنین یه سر به انجمن کنکور بزنین و تاپیکهای مصاحبه و برنامهریزی رو بخونین، به دردتون میخوره💕