زمزمه های دلتنگی....

خویش را گم کرده ام در سنگلاخ زندگی

هرچه می گردم نمی دانم کجا افتاده ام

فدات ممنونم از دعای قشنگت و جمله زیبات 💞

دگر از قافيه افتاد،،،،

غزلهاي دلم،،،

و شكست از غم غربت ،،،،،

قد و بالاي دلم ،،،

دل من،،،،

گوشه نشين گذر چشم تو بود،،،

گذر از كوچه ي ديگر

نكند،،،،،

پاي دلم.😔🧡

پیش چشمان تو شرمنده هنوز

گرچه از فرط غرور

اشکم از دیده نریخت

بعد تو لیک پس از آنهمه سال

کس ندیده به لبم خنده هنوز...

نامت را به تمام پرنده ها یاد داده ام

به آسمان، به ابرها

و به شعرهایم،

دفترم را باز کن

هر شعری پرواز بلد نباشد

مال من نیست...

در دل و جان خانه کردی عاقبت
هر دو را دیوانه کردی عاقبت

ای ز عشقت عالمی ویران شده
قصد این ویرانه کردی عاقبت

من تو را مشغول می‌کردم دلا
یاد آن افسانه کردی عاقبت

دانه‌ای بیچاره بودم زیر خاک
دانه را دردانه کردی عاقبت
مولانا‍ ❤

من بودم و دل بود و كناري و فراغي

تو بودی و شیشه که زدی بر دل و جانم

از بس که صبور بودم و گله ای نکردم

آخر سر ضربه ای خوردم ضربه ای کاری 

مائده#  

ببخشید می‌دونم قافیه هاش جور نیست فقط دلی گفتم 

افرین مهربون خانم همینکه حرف دلتو به ما میزنی یعنی ما دوستیم ودوستا برای هم ارزوی خوشبختی و سعادت دارن 🙏🙏❤❤❤🌹🌹🌹

مانند يک بهار…. مانند يک عبور….
از راه ميرسي و مرا تازه ميکني.
همراه تو هزار عشق از راه ميرسد
همراه تو بهار…
بردشت خشک سينه من سبز ميشود.
وقتي تو ميرسي…. در کوچه هاي خلوت و تاريک قلب من … مهتاب ميدمد…
وقتي تو ميرسي…
اي آرزوي گم شده بغض هاي من…
من نيز با تو به عشق ميرسم…🌹🌹🌹

خیلی هم زیباست

حرف دل همیشه زیباست 🌹🌹😍😍😍

تو نیستی و من

تا جنون

تا مرزِ نبودن

تا رها شدن از هر چه که رنگ هوشیار ی دارد

تا سقوط

تنها یک قدم فاصله دارم

تو نیستی و من

دلگیر از کسانی که بی خبر می میرند

بی خبر می میرم

مثلِ غریبی که دل به هیچ آشنائی ندارد

با خودم به هم می زنم

مثلِ مسافری که یقینی به رسیدن ندارد

فاتحه ی هر چیزِ آبادی را خوانده ام

تو نیستی و من

به هوایِ تو

سر می زنم به تک تکِ مسافر خانه های این شهر

احساس می کنم

همه غریبه ها بویی از تو دارند!

...

راحت ترین راه را تو انتخاب کردی:

نبودن ...

کوتاهترین راه را من:

جنون... .🌻🍃

منم چن روزه که طبع شعرم سرد شده😥😥

اینم چالش شعر من 🌹🌹

"من بودم و دل بود و كناري و فراغي"
من بودم ودل بود و نبود از تو سراغی

خبرت را گرفتم از شب و ماه و ستاره
از دل جاده ی خالی، از پیاده از سواره

از گل و نرگس وریحان،یا همان مرغ غزلخوان
رو زدم به هر که دیدم که بیابم از تو عنوان

نه تو انگار نبودی ، گم شدی در دل دنیا
نکند خواب تو دیدم، یا شدی خیال رویا

بعد تو فصل خزانم ،عشق من فکر سفر کرد
دید چشمِ ناگرانم، دید و از کوچه گذر کرد

تو که رفتی ار این جا نه گلی ماند و نه باغی
آشیان بلبلان  هم ،  شده چون لانه کلاغی

گل به تاراج خزان رفت باغ دل یک شبه افسرد
سینه خشکیده ز مهرت، غنچه وا نگشته پژمرد

دل به باران نسپارم ننگ این عشق مرا بس
باید از غمت بسوزم شده ام بی کَس بی کَس  

#نازبانو

قطره اشکی گوشه چشمم مانده
آسمان دلم ابریست
حتم دارم
طوفان انگشتانت در راه است
که هر تار مویم
شکل شاخه ی بیدی
پریشانی را
بغل گرفته است..

خدانکنه کسی بی کس بشه که بدترین درد دنیا تنهایی هست جانا شعرت انقدر زیبا واحساسی بود که بغضم گرفت احسنت عزیزدل 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻🌹🌹🌹❤❤❤❤

دل که گرفت دیگر گرفت...

چه فرقی میکند وسعتش چقدر باشد...

حالا بگو به اندازه ی آسمان زمین دریا...

دل که گرفته باشد انتظار یک وجب جا بیشتر را ندارد...

میپرسید کجا؟...قلب معشوق...

باز فرقی ندارد که چه هست عشق به همه چیز...

بعضی وقت ها خاطره ها دلتنگمان میکنند...

بعضی وقت ها دل بی دلیل میگیرد...

هر چه که هست خدا به خیر کند آخرش را...🌹