زمزمه های دلتنگی....

امروز چله ی تابستونه؟؟؟

شعر چالش امروز🌹🌹

"باران کمی آهسته‌ تر، اینجا کسی در خانه نیست"
بر گِرد بام دل نرقص ،این خانه را مستانه نیست

امشب بزن با سوز  نِی، حال خرابم دیدنی ایست
ساقی شکسته جام خود، میخانه را  پیمانه نیست

 آتش به جانم می زند ، در واپسین سودای خود
 در بی کسی جان میدهد، در بزم شنع، پروانه نیست

با خود غریبی می کند ، آرام جانی رفته است
آواره ای در کوی خود ، آواره را کاشانه نیست
 
با وَهم جانم گفتنش،صد باره می خواند ز جان
باور نمی دارد ، کسی ! در کنج این ویرانه نیست

گر با سکوت واژه ها ، از سِرّ دل گویم عیان
بر روی لب هایش دگر آن خنده ی مستانه نیست

حالا به حکم دل کسی ،سر را نمی بازد به عشق  
مجنون ها عاقل شدند، دیگر دلی دیوانه نیست

این شاعر درد آشنا، همواره می نالد به غم
در لا به لای شعرخود ، با دردها بیگانه نیست

نازبانو#  

وااا عزیزدلم من کی گفتم چله تابستون 😉گفتم پیشاپیش فصل تابستون 😁

پرسیدم

چله تابستون رو کی میگن؟؟

افرین عشق جان یه سروده احساسی و اهنگین لذت بردم احساس کردم شعر امروزت بعد مدتها یه ریتم منظم و عاشقانه داره احسنت 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻🌹🌹🌹❤❤❤

اها ببخشید درست متوجه نشدم چله تابستون میشه نیمه مرداد تقریبا حالا بگو ببینم چه خبره 😉😉😍😍

خیلی ممنون دوست جانم

گاهی مصرع که انتخاب میشه  اونقد زیبایی داره 

که آدم به وجد میاد دنیایی را توش جا بده

این مصرع خیلی زیبا بود ویدا جانم❤❤❤

عه تولد عطا تو مرداد هست😂😂

مائده هم برا چالش صفحه قبل شعر نوشته ببین بی زحمت

ممنون ازتو با شعر زیبات منم خوشم اومد ازش 😍😍

کاش میشد با تو بودن را نوشت؛
تا که زیبا را کشم بر هر چه زشت؛
کاش میشد روی این رنگین کمان ؛ مینوشتم تا ابد با من بمان❤❤❤

واوووو پس پیشاپیش مبارک کی هست ؟؟؟

میدونستی خیلی عزیزی برام❤❤

۷ مرداد😍😍😍

رفیقِ نادیده‌ام؛ ما به جز هم، کسی را نداریم و چه کاری از دستمان ساخته است برای هم؛ جز اینکه مهربان باشیم و با گرمای محبتمان، سرمای هزار هزار زمستانِ تلنبار شده را دوام بیاوریم.
برایت آغوش داغی از کلمات می‌فرستم و دستان نوازشگری از جنس آرامش،
من از دورترین فاصله‌ها، کنار توأم،
من از دور ترین فاصله ها دوستت دارم...

@flfli 😍😍😍

میدونی مائده من واقعا تحسینت میکنم که اراده قوی داری و با مصرعها شعر مینویسی وحستو با ما شریک میشی افرین مهربونم 🙏🙏👏🏻👏🏻👏🏻🌹🌹🌹🌹❤❤❤

بانو جان
راه که می روی
عطر تنت از ناکجا به پنجره اتاقم می رسد
بالا می آید و خودش را
در دل و جانم جا می دهد
میزنم به خیابان
هی صدا میزنم
بانو جان؟
تمام شهر دهان می شوند
صدایت می زنند
تمام در و پنجره ها چشم می شوند
دنبالت می گردند
دیوانه می شوم
می دانم که همین حوالی دامن تکانده ای
گیسو به باد داده ای
رخ تاباندی به آسمان
وگرنه دلم انقدر دستپاچه نمی شد
آرام تر بانو
دل بردن رسم و رسوم دارد
دل که می بری باید دل بگذاری
تمام من را به دستت گرفته ای
و می چرخانی اش در شهر،
راه می افتم به دنبال خودم
بانو
دل بده به واژه هایم...!!❤❤❤❤❤😍😍😍😍