به نظرتون جای امیدواری ب زندگیم هست خودم ک خیلی ناامیدم و مطمئنم اخر و عاقبت زندگیمون طلاق
شوهرم دو بار بهم خیانت کرده هر دوبار در حد چت بود دفعه اول بعد 3روز لو رفت دفعه بعدیم زود لو رفت ولی خب وقتی لو رفت ک خودش رابطه رو تموم کرده بود و ای دفم در خد چت بود منم ک خب اتیش گرفتم و کلی بحث و از خونه و انداختمش بیرون و کلی ماجرای دیگ اونم ک مدام گریه و زاری میکرد و باباو مامانش اومدن باهام صحبت کردن وک این دفه رو ببخش و فلان خودشم ک مدام زنگ و پیام وگریه واز همین کارایی ک همه مردا میکنن منم ب خاطر دخترم گفتم ی فرصت دیگ ب زندگیمون بدم ب شرط گرفتن حق طلاق و حضانت بچه و زمینی ک داره رو ب نامم بزنه اونم همه شرطا رو قبول کرد.اینای ک میگم مال 6ماه پیش..من هنوزم ذهنم درگیره همش میگم ب این،زندگی امیدی نیست و..حالا نکات مثبت شوهرمم میگم
خانوادش ک خیلی خوبن وهیچ دخالتی ندارن.شوهرمم هیچ وقت برخلاف میلم رفتار نمیکنه تا جایی ک بتونه سعی میکنه خوشحالم کنه مثلا اگ نصف شب از خواب بیدارش کنم بگم پاشو بریم فلان حا یا هر کار دیگه ای نه نمیگه.برا خودش اصلاپول خرج نمیکنه کلا کارتش دست من هرچند درامد زیادی نداره ولی خب اختیار دار زندگی منم ازنظر احساسیم چیزی کم نمیزاره..ب نظرتون من با وجود دو بار خیانتش ک در حد چت بود میتونم امیدی ب این مرد واین زندگی داشته باشم؟شما جای من بودین امیدی داشتین؟اینم بگم ک من هر زمان بخام میتونم طلاق بگیرم چون هم حقشو دارم هم شرایط مالیش.
