از سن 13 تا17سالگی نگاه بد بهم داشت و یه کوچولو تعرض میکرد من تو اون لحظه هیچ عکس العملی از خودم نشون نمیدادم و هیچی به کسی نمیگفتم چون خجالت میکشیدم ولی تو خلوت خودم خیلی گریه میکردم حالا من گناه کردم جلوشو نگرفتم
خیلی عذاب میکشم دوست دارم به شوهرم بگم بره بزنتش و اینکه این آقا تو خانوادمون از احترام خاصی برخورداره بیشتر منو عذاب میده
ن عزیزم تو بیگناهی
وِلَکِن
یک درصدم تو گناهکار نیستی
مشکل ب وجود نمیاد؟برا زندگیت؟
بسپار بخدا وفراموشش کن
خدا هدايتش کنه، نه تو مقصر نیستی
مغزت بیکاره ببخشید
نه اصلاتوهیچ گناهی نکردی اگرم کرده باشی توبه کنی خدا بخشیده
به شوهرت نگوووو
همین مونده،شوهرت بفهمه،فرداتودعوابکوبه توسرت
نه گناههکار نیستی قربانی هستی مطلوم هستی بی دفاع بودی
ی کوچولو یعنی چی خب
نه بچه بودی
آگاهی نداشتی و آموزش ندیدا بودی
نه دیگه
گذشته رو هم نزن
فقط ازش دور باش
عزیزانت هم دور کن
اصلا ب شوهرت نگو ،نمیدونم فراموش میشه یا ن ولی فراموش کن
هممون گناه کاریم
اما شما بی تقصیری
فقط اگاه نبودی
