از ۹ سالگی دلم میخواست زودتر بزرگ شم تا شوهر کنم نه به خاطر اینکه عاشق شوهر و زندگی متاهل بودم چون زندگی با خونواده برام جهنم بود
کوتاه میگم حق بیرون رفتن نداشتم چه برسه سر کار
بابام یه بار خواست با چادر خفنم کنه زنگ زد اورژانس اجتماعی گفتند خب ما چه کار کنیم باهاشون حرف بزن و هر چی گفتم گوشی قطع
الهی پولی که این عده بی منطق میگیرند حرومشون باشه
دانشگاه میرفتم دیوونه شده بودم خواستگار نداشتم تو خیابون داه میرفتم همش فکر میکردم برم زن دوم فروشندگان بشم که بالای ۵۰ سالتونه
زندگی گندی داشتم هنوزم
وووی زن دوم؟ خوبه نشدی
از چاله میوفتادی تو چاه
بعدش
خب
بعدش بابام گفت بسه دانشگاه خسته شدم آنقدر ساعت ۴ صبح بردمت ایستگاه قطار و انصرافی شدم
خواستگار کم داشتم همه داغون عموما هم منو قبول نکردند جز دو نفر که مریضی داشتند
الان مجردی
الهی🙁
خب
چند سالته
خب
خب
لایک کنید اگه گفت
منم تو این شرایطم گلم.
نه حق تنها بیرون رفتن نه دانشگاه رفتن نه دیدن دوستام کلا هرجا میرم با خودشونم
ولی تو لباس پوشیدن سابقم جوری نیست گیر بدن
با آدم اشتباهی ازدواج کردن چیزیو حل نمیکنه سعی خودتو بکن یه هنری چیزی یاد بگیری تو خونه هم سرگرمی هم درآمد بشه
