شوهرمو دوست ندارم

من ۲۸ سالمه 

مادر وقعی خودشو فدای آرامش،بچش میکنه 

اصلن اومدیم جدا شدین .بچه چی میشه؟

ینی قبول میکنی نا پدری بالا سرش باشه 

قبول میکنی نامادری کنازش باشه 

اگه هیچ کدوم قبول نکردن چی؟اگه شوهر آیندت هر روز آزارش داد چی .اگه زن باباش بهش گفت جات تو این خونه نیست چی ...بچه تا وقتی بچه هست نیاز دارع ب پدر مادرش کنارش باشن ..وقتی طرف ۲۰ سالش شد شاید درک کنه و بگه مادرم پدرم دوست نداشت زندگیشون یخ بود

ولی بچگی اون چی میشه اون ساعت اون روزایی ک آرزو داشت کنار پدر مادر باشه اونا چی میشه .اون روزایی که دلش ی خواب راحت کنار پدر مادرش میخواست چی میشه

چرا انقد راحت از طلاق حرف میزنی .خودت زندگیتو بساز 

دوباره برگردونش .کارایی ک دوست داره انجام بده 

مشاوره برو .دوباره عشق رو ب زندگیت بیار ..شما میگی چند سال همو دوست داشتین .با عشق اومده خواستگاری ..پس ببین مشگلت کجاس ببین کجاها اشتباه کردی 

شما میتونی جدا بشی ولی اگه اشتباه کردی میتونی جبران کنی گذشته رو؟

ولی کنار بچت بودن شاید سختی داره ولی روز ب روز که جلو میره شاید بگی کاش جدا میشدم ولی با خودت میگی اشکال نداره بچم مهم تره ..این پشیمونی ب اون پشیپونی (طلاق)می ارزه ..در عوضش بچت کنارت بوده زیر سایه پدر مادرش ..

امیدوارم هر چه خیر هست اتفاق بیوفته برات

بچه شما دختره ...آخ اینو نگو 

دختر خیلی مراقبت میخاد ..شما با جدایی خودتون زندگی خودتون خراب میکنین ..آینده این دختره هم خراب میشه 

۹۰درصد خراب میشه..اون ۱۰ درصد باقیمونده مگه شانس بیاره که یه مرد خوب سر راهش قرار بگیره .

دوست من الان عقد کرده ۲۶سالشه ..عروسیش نزدیکه 

میگه شوهرم خیلی مرد خوبیه ولی خیلی داغونم 

گفت مادرمو هرگز نمیبخشم .پدرمو نمیبخشم ..الان همه ازدواج میکنن میرن سر زندگی ولی من بعد زندگی باید آرزو خونه مامان رفتن ب دلم باشه .آرزو خونه بابا باید ب دلم باشه...پدر مادر ش هر دو ازدواج کردن .تا ۱۶سالگی پیش زن بابا بود بعدش دیگه رفت پیش مادر بزرگش(مادر باباش)

اشک میومد تو چشماش میگفت چرا من باید بشم طلاق چرا من ....

دخترا حساسن .بگرد مشگل زندگیتو پیدا کن 

وقتی بشینی فکر کنی تلغین کنی مشگلات مثل غول میشن واست ..ی جایی گفتی شوهرت چیزی از بچه داری نمیدونه ..خوب مردا ۸۰درصدشون همینه سر کارشون با بچه نیس 

من شوهر خودم هیچ وقت ندیدم لباس بچه رو عوض کنه 

شما فقط خودتی ک مشگلات رو داری بزرگ بزرگتر میکنی 

میشینی هی فکر میکنی .هی با خودت میگی آره لینجوری آره باید جدا شم ..هی نقشه میریزی ...ولی ی بار نمیگی بی خیال بهتره برم شام درست کنم ب خونه برسم .حتمن الان شوهرم از سر کار میاد ی چایی جلوش،بزارم بگیم بخندیم 

مهمون دعوت کنیم .باهم بریم خرید ..شما تمام فکرت شده جداییی.ب چیزای خوب فکر کن .کارت رو ازش بگیر برو خرید کن .واسه خونت چیزای خول بخر .واس بچت بخر

ی هنری یاد بگیر...منم عاشق شوهرم نیستم نمیتونم دوسش داشته باشم .ولی هر کسی منو ببینه حتمن با خودش میگه خوشبحالش شوهرشو دوست داره ولی اینجوری نیس ...من تمام فکرمو سمت چیزلی خوب میکشونم حالمو خوب کنه .خرید کردن .شیرینی درست کردن .ب خونه رسیدن مسافرت .‌همه اینا حالمو خوب میکنه ..گاهی وقتا دلتنگ گذشته میشم(عشق گذشته که بهش نرسیدم)خیلی اذیت میشم ولی خوب وقتی میبینم پسرم باباش خوبن فراموش میکنم .وقتی میبینم باباش برلش همه کاری میکنه و پسرم خوشحاله خیلی آروم میگیرم 

اخلاقای شوهرمم گاهی وقتا خوبه گاهی وقتا بده 

ولی خوب زندگیه بالا پین داره ‌..زندگیتو بساز دوباره 

گناه داره دخترت .برلش تلاش کن ...

از ما گفتن شبتون خوش