پیرو تاپیک بچه امو تو مهمونی دعوا کردن یه چیزی تعریف کنم

عزيزم شما الان دوتا مقوله ي كاملا جدا رو باز كردي؛ يكي تربيت بچه توسط پدرو مادرش يكي هم مسئله ي مهمون داري

اولي كه تربيت بچه ست كلا خيلي مفصله و خب همه قبول دارن بايد بچه رو خوب و درست تربيت كرد

ولي موضوع تاپيك قبلي راجع به مهمون داري بود، ببين وقتي خونه ي شما مهمون مياد بلاخره مثلا از هر بيست نفر ممكنه يكي بچشو خوب تربيت نكرده باشه و مثل مهمون اول شما گند بزنه به خونه زندگيه ميزبان، اول بايد اينو قبول كنيم ديگه درسته؟؟؟ چون همه ي آدما كه مثل هم نيستن(كاش تربيت همه درست بود ولي خب متاسفانه اينجور نيست)

حالا وقتي همچين خانواده اي اومدن مهموني دو تا كار ميتوني بكني؛ يا همون واكنش خودتون كه خونسرد بودين و چيزي به مهمونتون نگفتين كه ناراحت بشه و دلش بشكنه يا مثل ميزبان تاپيك قبلي كه به بچه گفته ميزنمت و حرفاي بد كه دل مامان و باباش شكسته و بنده خدا بغض كرده بود

ببين اينكه مهمون شما رو تخت جيش كرده دست لواشكيشو زده به پرده و اينا قطعا خيلييي ناراحت كنندس، كسي بگه من ناراحت نميشدم بايد به سلامت روانش شك كرد بعدشم شما هم كلي هزينه كردي هم دو روز كار كردي تا تميزشون كني ولي آخر سر وجدانتون راحت بوده كه دل كسيو نشكوندي

ولي ميزبان تاپيك قبلي اگه الان بخواد چندبرابر هزينه ي شما خرج كنه يا ده روز خونه ي اوني كه دلشو شكونده بره و بياد تا از دل مهمونش دربياره شايد بازم موفق نشه و نتونه دلشو بدست بياره، تازه اگه مهمونش اونو ببخشه هيچوقت اون رفتارش يادش نميره

خلاصه اينهمه نوشتم تا بگم تو اين دنيا ارزش دل آدما خيلي بيشتر از پول و مادياته

كاش همه بچه هاشونو درست تربيت ميكردن، كاش هيچ فقيري وجود نداشت، كاش هيچ مرد يا زني خيانت نميكرد، كاش هيچوقت مريض نميشديم، كاش... كاش...كاش...

ولييييييي

همون جمله ي طلاييه خودم اينكه:< ما باااايد قبول كنيم كه قرار نيست همه ي امور دنيا بر وفق مراد ما پيش بره>

وقتي اينو با تمام وجودت پذيرفتي تحمل خيلي از اتفاقا برات آسونتر ميشه

بچه هاي خواهرشوهراي منم خيلي شلوغ و ريخت و پاش ميكنن ولي بازم من چيزي بهشون نميگم و برعكس خيليم دوسشون دارم اونا هم بالطبع منو خيليييي دوست دارن و زندايي جون از زبونشون نميفته

ميگم اونا الان بچه ن و اين شيطنتاشون موقتيه و بلاخره يه روز بزرگ ميشن و اونوقت عشقي كه من تو وجود اونا كاشتم يه عمر به خودم برميگرده و هميشه ازشون احترام و علاقه ميبينم و همين برام ازشمنده

باور كن بچه بي محلي رو متوجه ميشه و تو دلش ميمونه

اينكه با دست و پاي خاكي مياد خونه از بچگيشه نه از روي عمد

وای من کاملا با شما موافقم.من فقط سه ساله عروسی کردم بچه های جاریم میرن رو تخت بپر بپر بعد کل اسباب بازی های پسرمو میریزن میشکنن رفتنی هم به زور باید ازشون بگیری رو مبلا بپر بپر خوراکی رو روی تخت و مبل میمالن میرم آشپزخونه دنبالم آوهر میشن.یه کلمه بهشون نمیگن نکنین.من خیلی خودمو کنترل میکنم ولی آخرش چون میبینم بهشون تذکر نمیدن خودم زبون باز میکنم

عزيزم من يه دوستي دارم اين پسرش وحشتناك خرابكاره بعد همه جا از دستش شاكي اند اينم بچه اشو خونه همه ول ميكنه يه بار خونه من بودش داشت ميگفت همه چرا به بچه من گير ميدن تو خونه كه همش بايد درگيرش باشم ميرم مهموني كه ديگه نميتونم همش دنبالش باشم ميخوام برم مهموني راحت باشم من فقط اينجوري بودم  

منم شب مهمون دارم بچشون خیلی شیطونه😭😭

استارتر تو خیلی خانومانه ومحترمانه رفتار کردی 

اما ، یه بچه ی ۴ ساله ، اونقدری بزرگ شده که مادرش بتونه جلوشو بگیره 

من جای تو بودم خیلی ناراحت میشدم 

اما اینجا بچه مقصر نیست ، پدر و مادر مقصرن 

من اینجور وقتها سعی میکنم با همچین ادمایی زیاد رفت و امد نکنم 

اگه هم جزء بستگان نزدیک بودن ، بهشون میگفتم تشکمو دادم قالی شویی ، پرده مو دادم اتو شویی ، باید اینجور ادما بفهمن ، سری بعد که اومدن خونه مون ، اگه مادرش بچه شو کنترل نکنه ، من کنترل میکنم

البته یه کوچولو حق داره 

تو خونه بچه اونقدر اذیتش میکنه ، دلش میخواد از مهمونی لذت ببره ، البته میتونه بچه رو بذاره خونه مادربزرگ ، خودش تنها بره مهمونی

اگرچه این بچه مادربزرگشو هم کلافه میکنه

یکساله عروسی کردم الان باید فرشامو بدم قالی شویی. 

یه تیکه اندازه گردو سوخته. یه چیزایی ام مثه چسب ریخته روش که با بدبختی پاک میکنم. خب والدین حواسشون به بچه‌هاشون باشه. وقتی میرن مهمونی اسباب بازی مورد علاقه بچشون و ببرن. 

عزيزم چه حقي داره ايشون مادر شدن با علم به سختي هاي مادرشدن حالا ديگه بقيه قرار نيست تاوان بدن بچه اش بقيه بچه ها رو گاز بگيره سلوغ كاري كنه ظرف بشكنه تلويزيون رو بخواد بندازه بعد مادرش تقصيري نداره ميخواد راحت باشه؟كسي هم نگه نميداره ايشون بياد مهموني

منم تازه عروس بودم خواهرشوهرام میومدن بچه هاشونو ول میکردن گند میزد به خونه زندگی من دریغ از یه تذکر 

خواهرشوهر کوچیکم هرروز میومد میگفت فیلم عروسیتو بزار ببینم میشست پای فیلم بچش خونه زندگی منو داغون میکرد یبار تخته گوشت به اون سنگینی رو ورداشت میخواست بکوبه به یخچال خودم دعواش کردم وقتی مامانش نمیفهمه یا میرفت اتاقو داغون میکرد منم دیگه قفلش کردم تو یه روز چندتا وسیله دکوریمو شکوند اصلا انگار نه انگار نگفت بچه بشین سرجات یا معدرت خواهی که چندتا وسیله شکوندیم منم خودم دعواش کردم تازه برگشت به بچش گفت نه زندایی با تو نیس منم بهم برخورد وقتی کسی هرروز میره خونه کسی دیگه باید بفهمه حواسش به بچش باشه دیگه یبار که داشت بچشو از پوشک میگرفت بدون اینکه خودش بیاد بچشو فرستاد خونه ما اونم جیش کرد رو فرش بعدم اومد پایین با خنده و خوشحالی گفت عههه جیش کرد منم اون قسمت یه پادری انداختم تا بشوریمش گفت اونو ننداز ملافه بندازی بهتره.نه معدرت خواهی نه چیزی منم اونجا چیزی نگفتم چون صددرصد قهوه ایش میکردم صبر کردم بعد که رفت رفتم پیش مادرشوهرم گفتم به فلانی بگو میاد خونه من حواسش به بچش باشه هربار میاد زندگی منو داغون میکنه یه معدرت خواهیم نمیکنه

شاید بگید مهمونو فلان اما کسی که هرروز میاد مهمون نیس پس باید حواسشو جمع کنه بعدم استانه تحمل هرکسی با دیگری فرق داره پس اگه خودتون این چیزارو میتونید تحمل کنید دلیل بر این نیس که من یا خیلیای دیگه ام بتونیم این رفتارارو تحمل کنیم شیطنت بچه تا حدی طبیعی  از یه جایی به بعد میشه بی ادبی

شيطنت هاي بچه اشون براي خودشون شيرينه فكر ميكنند بقيه هم بايدبراشون شيرين باشه و قربون صدقه بچه اشون برند والا

درسته پدرومادر باید بدونن کارایی که برای خودشون شیرین برای بقیه شیرین نیس.ما رفتیم معازه شوهر خواهرشوهرم پول نقد بگیریم کافی نت داشت حرف افتاد گفتیم فرشامونو دادیم بشورن گفت وا شما که چندماهه ازدواج کردین گفتیم پسر شما جیش کرده خدا شاهده قهقه زد خندید واقعا بیشعوری تا کجا😐😐

اونوقت من بچم کوچیکه یه سالش بود رفتیم خونه جاریم هندوونه اورد گفتم یه زیر سفره بده بندازم زیرش ممکن اب هندوونه بریزه رو فرش لک بشه قبول نمیکرد اصرار کردم اورد خب اون روش نمیشه بگه حواست به بچت باشه تعارف میکنه منکه بچمو میشناسم باید حواسمو جمع کنم