سلام
به نامزدم گفتم که چرا اینقدر با خدا راز و نیاز میکنی چرا همه ذهن و فکرت اهل بیت (ع) هستند ، خوب تو هم مثل بقیه نمازت رو که اول وقت میخوونی و هیچ گناهی هم که نمیکنی پس چرا این همه وقت از زندگیت رو صرف اهل بیت میکنی .
بهم گفت که من تو این دنیا که هیچ پشت و پناهی ندارم و هر کی هم که باهام خوبه فقط از روی تظاهر و ظاهر سازی هستش . حتی خود شما درسته که همسرمی ، درسته که خانوممی و خداروشکر خیلی هم باهام خوبی اما این خوب بودنت تا وقتیه که من خوب باشم و اگه که دو بار رفتار اشتباه از من دیدی حتی تا پای طلاق هم پیش میری .و تو این دنیا نمیشه که به هیچ کس دلخوش بود و فقط اهل بیت هستند که اگر که بزرگترین خطاها رو هم ازت ببینند ، اما باز آغوش پر از مهرشون به روت بازه و تا آخرش هم باهات هستند .
من چون که نامزدم رو میشناسم ، میدونم که از حرفش منظوری نداشت ، و ناراحت نشدم اما خدایی بهم خیلی برخورد که اینجوری بهم گفت .
