آدم نمیتونه همینجور الکی تسلیم بشه. مخصوصا وقتی برمیگرده نگاه میکنه، میشمره چقدر معجزه رخ داده. چقدر شب صبح شده. چقدر سیاهی مونده به زغال و دامنشو ول کرده. آدم نمیتونه شرمندهی خودش بشه و بعد یه عمر با این شرمندگی زندگی کنه...خدا کنارمون هست..قدم برداریم برای زندگی