گریه سر صبح

اوایل ازدواجمون هر کاری دوست داشت میکرد هر تصمیمی که دوست داشت می‌گرفت بدون در نظر گرفتن نظر و خواسته من ، گاهی اسمش رو میذاشت سوپرایز 

سه سال تلاش کردم که بهش بفهمونم زندگی مشترک یعنی تصمیم مشترک یعنی مشورت ، درست شده بود دیگه مشکلی نبود ، الان که داره بچه مون به دنیا میاد دارم میبینم یواش یواش داره یه سری رفتارهاش برمیگرده .

همین که اسم بچه رو خودش تنهایی انتخاب کرده ، اسم بعدی ها رو هم انتخاب کرده نظر من هم اصلا براش مهم نیس ، خیلی که پافشاری میکنم میگه انتخاب اسم حق پدرِ

تربیتفرزند حقی هست که گردن پدرِ

گاهی که بهش میگم بیا این ویدیوروببین راجع به تمیز کردن بچه است ، راجع به حمام کردن بچه س ، غذا خوردن یا ..‌‌. میگه اینا به من ربط نداره ، من نمیکنم ، حالم بهم میخوره 

تنها برداشتی که از رفتاراش دارم اینه که مادر فقط وظیفه ش بچه آوردن و غذا دادن و تمیز کاریِ

بارها 

بهم میگه هرمون هات بهم ریخته نمی‌فهمی چی میگی 

اولش نسبت به اسمی که انتخاب کرده بود واسه بچه حسخاصینداشتم ، فقط خیلی دوسش نداشتم ولی الان متنفرم 

داداش شما از اون ور بوم‌ افتاده شوهر من از این ور بوم 

هیچوقت شوهرم رو نمیبخشم که باعث عذابم شده ، من توی یک ساعت خواب هم آرامش ندارم 

ممنونم 

اصلا حال خوبی ندارم 

امیدوارم مشکلات شما هم بر طرف بشه