تا ۴۰ سالگی وقت داری ..ولی یکی بسه..اینا آینده میخوان.
شرایط من از مال شمام سخت تر گذشت.دختر من ۵ سالشه.سنم هم الان بالای ۳۵ ساله.بچم ۵ ماهه بود پدرم فوت کرد تا مدتها افسرده بودم .با یه نوزاد اون سر شهر ..نه پیش مادرم میتونستم بمونم نه سر خاک پدرم برم.بعد دوسال مریض شدم ..یک سال و نیم طول کشید تا با کلی سختی خوب شدم .الان بابای بچه هر از گاهی دور بر میداره که بچه دار شیم باز .منم میگم سکوت کن بشین سر جات..کی از درد من تو این مدت چیزی فهمید که تو بفهمی.این در حالیه که من تحصیلات عالیه دارم و از همه فعالیتهای اجتماعیم بخاطر بچه افتادم و ۵ ساله نشستم خونه..دیگه کی برم دنبال موفقیت و آرزوهام...۴۰ سالگی؟