سلام هجده سالمه امسال کنکور دارم
حس و حال واسه هیچی رو هم ندارم
تو خونم فکر میکنم برم بیرون حالم خوب میشه میرم بیرون حوصلم سر میره باز بر میگردم خونه
رفیقامم که هیچکدومشون بدرد نمیخورن
اصلا این دوره زمونه ادم درست پیدا نمیشه
نمیدونم چیکار کنم حس این ادمای دنیا دیده رو دارم که دیگه از همچی سیر شدن و هر خوشی ایو چشیدن با این تفاوت که من خوشی خاصیو تجربه نکردم
از یه پسره ای خوشم میومد فقط دوست بودیم یه ماه اونم طوری رفتار میکرد انگار ازم خوشش میومد و بهم محبت میکرد تولدش نزدیک بود رفتم گیتارمو فروختم که بتونم براش کادو بگیرم دقیقا دو روز بعدش با دوستم که دختر خوشگلی بود رل زد و به یه هفته نکشید کات کردن و من خیلی داغون شدم شاید تنها کسی بود که بعد یه مدت طولانی میتونست خوشحالم کنه که پرید
الان خالی خالی خالیم
