عذاب وجدان دارم منو دیوونه می کنه.

سلام

پیامتون رو خوندم 

ببین فرض کن شوهری داری که این از اول زندگی باهات تا حالا هی اذیتت کرده تنهات گذاشته کتکت زده خب؟ 

بعد یهو میاد بهت میگه عزیزم گلم بیا با هم بریم بیرون و فعالیت مورد علاقت رو انجام بدیم . چیکار میکنی؟ 

مسلما میگی برو گم شو فلان فلان شده تا حالا کدوم گوری بودی من دیگه اصن تو رو قبولت ندارم

پسرتم همینطوره دقیقا

تو این چند سال زندگیش محبتی ندیده الان یهو با محبت رو به رو شده انتظار داری چه رفتار انجام بده؟ 

من همون اول هم گفتم پسر شما مشکلش با مراجعه به روانشناس حل میشه و مشکلش کوچیک نیست ریشه ایه و اگه زود درمان نشه ممکنه در بزرگسالی درمانش سخت تر باشه

خودت هم باید تحت نظر روانشناس قرار بگیری عزیزم دوتاتون هم شما هم پسرت ، که بهترین نتیجه رو بگیرین

با دکتر گودرزی صحبت کنین شاید بهتون مشاوره غیر حضوری داد 

ولی در این مدت فقط و فقط صبور باشید اما شما پا به پاش باهاش لج کردید که البته شما خودتون هم از لحاظ روحی در وضعیت مناسبی نیستید و آزرده شدید 

هردوتاتون به کمک احتیاج دارید متاسفانه تو این دوران کرونا همه ی کارا سه برابر سخت شده ولی سعی کنید در اسرع وقت حتما حتما از روانشناس کمک بگیرید . 

تا زمانی که به روانشناس مراجعه میکنید دربرابر پسرتون صبور و ارام باشید حتی اگه با چاقو جلوتون وایساد بهش بگو پسرم دلیل عصبانیتت چیه؟ چرا دوست نداری با مامان حرف بزنی؟ 

حتما از دستم ناراحتی حق داری 

چون من تنهات گذاشتم چون من خیلی وقتا سرت داد میزنم دعوات میکنم من معذرت میخام دیگه هیچوقت باهات بد رفتاری نمیکنم تو پسر منی من و بابا بدون تو نمیتونیم زندگی کنیم با مامان حرف بزن پسرم من کمکت میکنم همه چی درست بشه 

اینقد صبور باش تا اروم بشه

اگه لگد زد اگه زد یه جاتو زخمی کرد بازم اروم باش چون داره امتحانت میکنه ببینه واقعا تغییر کردی یا نه

وقتی ببینه دیگه مثل قبل نیستی اونم میگه عه ایندفه زدمش ولی کاری نکرد بازم باهام مهربون بود 

مهر و محبت رو یادش بده

شما فقط کتک و پاره کردن و پرخاشگری یادش دادی همه تقصیرا رو هم انداختی گردن اون 

من نمیخام مواخذه ات کنم روانشناس کارش سرزنش کردن نیست کارش بیدار کردن ادماس

شاید حرفای من برات ناراحت کننده باشه یا از دستم ناراحت بشی اما باید اینو بدونی که عزیزم شما عامل بد رفتاری های پسرت هستی هم شما هم پدرش 

این بچه عصبی به دنیا نیومده در اثر عوامل محیطی عصبی شده 

شما خودت هم به هر دلیلی که هست به کمک روانشناسی احتیاج داری که این مشکل از پایه حل بشه

همه بچه ها مث هم نیستن عزیزم

شما تو زندگی اونا نیستی که ببینی چه مشکلاتی دارن

پسر شما مشکلی داره که روانشناس با تکنیک خاص خودش در قالب قصه و نقاشی این مشکل رو میفهمه و حلش میکنه به راحتی

اصلا برای خودت بزرگش نکن برات مهم باشه اما غیر ممکن و سخت نه

من حس میکنم پسرت یه چیزی اذیتش میکنه که نمیتونه بهت بگه 

چون میترسه عصبی بشی و ازت قطع امید کرده 

میریزه تو خودش و چون نمیتونه حلش کنه اون نگرانیش به صورت عصبانیت بروز میکنه 

تاکیدم رو این مسایل هست که تا وقتی که میرین پیش روانشناس اینا رعایت بشه: بیشتر باهاش وقت بگذرون، عصبی نشو تمام سعیتو بکن ریلکس باشی و صبور باش، بی حد بهش محبت کن ، شما و پدرش برین تو اتاقش و کنارش باشین 

با همدیگه سه نفری لامپ اتاقشو درست کنین 

براش یه کادو بخر یه سوپرایز هرچند کوچیک ولی خیلی خوشحال میشه

باهمدیگه کاردستی درست کنین نقاشی بکشین

این مساله با یک روز و دوروز حل نمیشه باید صبر کنید 

اگه دلت خواست نتیجه رو به من بگو 

امیدوارم لحظاتتون سرشار از شادی و سلامتی باشه

خواهش میکنم عزیز

من پیگیر پیامایی که میذاری هستم و سعیم بر اینه که کمکت کنم

چند وقت پیش سری به تاپیکای قبلیت زدم همونطور که حدس زده بودم شما به دلیل رفتارای همسرت خیلی آزرده خاطر شدی که حق هم داری

جاهایی ناراحت شدی و تحمل کردی 

این سازشی ک انجام دادی به قیمت از دست رفتن صبر و حوصلت تموم شده

و نمود ناراحتیت رو در رفتارای بچه ت میبینی و چون داری رفتارای همسرتو تحمل میکنی دیگه نمیتونی یعنی نایی برات نمونده که با ناسازگاری و مشکلات بچت هم بسازی 

جز اینکه تاکید کنم به روانشناس مراجعه کنید کار دیگه ای از دستم برنمیاد چون روانشناس از راه دور نمیتونه کاری کنه باید رو در رو باشه 

حتما اقدام کن عزیزم 

همه چی درست میشه بهت قول میدم 

یه چیزیو یادت نره اونم اینکه تو مادر و همسر خیلی خوبی هستی 

اگر دوست داشتی من و از مراحل مراجعت به روانشناس مطلع کن عزیزم