<<< شعر >>>

یکی را دوست دارم


ولی افسوس او هرگز نمیداند


نگاهش میکنم شاید


بخواند از نگاه من


که او را دوست می دارم


ولی افسوس او هرگز نمی داند


به برگ گل نوشتم من


تو را دوست می دارم


ولی افسوس او گل را


به زلف کودکی آویخت تا او را بخنداند


به مهتاب گفتم ای مهتاب


سر راهت به کوی او


سلام من رسان و گو


تو را من دوست می دارم


ولی افسوس چون مهتاب به روی بسترش لغزید


یکی ابر سیه آمد که روی ماه تابان را بپوشانید


صبا را دیدم و گفتم صبا دستم به دامانت


بگو از من به دلدارم تو را من دوست می دارم


ولی افسوس و صد افسوس


ز ابر تیره برقی جست


که قاصد را میان ره بسوزانید


کنون وا مانده از هر جا


دگر با خود کنم نجوا


یکی را دوست می دارم


ولی افسوس او هرگز نمی داند

سلام عشق 

اجازه میدید ببوسمتون ؟

مرا دوست بدار!
به سانِ گذر از یک سمت خیابان
به سمتی دیگر
اول به من نگاه کن...
بعد به من نگاه کن...
و بعد،
باز هم مرا نگاه کن!

ای جان 

چه کیفی کردم از خوندنش 

سلام مهربونم تایپک منور شد عزیزم ❤❤😍😍😍

زیر بـاران بنشینیم که بـاران خوب است
گم شدن با تـــو در انبــوه خیـابـان خــوب است...

با تو بی تابی و بی خوابی و دل مشغولی
با تو حال خوش و احوال پریشـــان خــوب است...

شـبِ خوبی است بگو حال زیـارت داری؟
مستی جاده ی گیلان به خراسـان خـــوب است!

نم نم نیمه شـب و نغمه ی عبدالباسط
زندگی با تــو... کنار تــو... به قــرآن خــوب است❤❤

@مادرالملوک  

@پپرونی۱۲۳۴  

@مائده6525221‍ 

سلام جان دل 

چقد دلتنگتونم فقط خدا میدونه دورتون بگردم من 🧡🌷

لطف داری عزیزم💖💖

زلف او دام است و خالش، دانه‌ی آن دام و من
بر امید دانه‌ای افتاده‌ام در دام دوست

سپاس از اظهار لطف شما بانو 

سلام از بنده س 

منم دلتنگتونم 

باور بفرمایید 

فقط زیادی بی معرفتم 

ببخشید منو 

تو که دوستمی مگه دوستا غیر دوستی پیمان دیگه ایم دارن جانانم 😍😍😍❤❤❤

گفتی احساس به یغما برده داری، می خرم
باغبانی و گل پژمرده داری، می خرم

گفتی از ترس فلک، یک عالم احساس نجیب
گوشه ی پیراهنت افسرده داری، می خرم

گفتی انگار از نبرد خویش با دل می رسی
نوجوان کشته ای بر گُرده داری، می خرم

گفتی از بی عاشقی در تیر باران غزل
یک بغل مصراع پیکان خورده داری، می خرم

جای فریاد و سرور کودکانه در دلت
گفته بودی عندلیب مرده داری، می خرم

گفتی از آن عمر سرتاسر زمستان، یادگار
بی نهایت شعر سرما خورده داری، می خرم

عمر کوتاه من و تو در حد اندازه نیست
هر چه اندوه و غم نشمرده داری، می خرم❤❤❤❤

سپاس عشق جان

گفتمش شيرين ترين آواز چيست؟

چشم غمگينش به رويم خيره ماند

قطره قطره اشکش از مژگان چکيد

لرزه افتادش به گيسوي بلند

زير لب غمناک خواند

ناله‌ي زنجيرها بر دست من!.+++

شعر عاشقانه شهریار به ثریا

ﺳﺮ ﻭ ﻫﻤﺴﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﮔﺮﻭ ﺑﻮﺩ ﺳﺮﻡ

ﺗﻮ ﺷﺪﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﭘﯿﺮﯼ ﭘﺴﺮﻡ

ﺗﻮ ﺟﮕﺮ ﮔﻮﺷﻪ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺷﯿﺮ ﺑﺮﯾﺪﯼ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ

ﻣﻦ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺟﮕﺮﻡ

ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻧﺮﺍﻧﺪﻡ ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻫﻮﺳﯽ

ﻫﻮﺱ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﯿﺮﺍﻧﻪ ﺳﺮﻡ

ﭘﺪﺭﺕ ﮔﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺭ ﻭ ﺳﯿﻢ ﻓﺮﻭﺧﺖ

ﭘﺪﺭ ﻋﺸﻖ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﭘﺪﺭﻡ

ﻋﺸﻖ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﯽ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﻫﻨﺮ

ﻋﺠﺒﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺮﺯﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺳﯿﻢ ﻭ ﺯﺭﻡ

ﺳﯿﺰﺩﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ

ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺁﻥ ﺳﯿﺰﺩﻫﻢ ﮐﺰ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﺭﻡ

ﺗﺎ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻭ ﺩﺭﺵ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻨﻢ ﻋﻬﺪ ﻗﺪﯾﻢ

ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪﯼ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﯽﮔﺬﺭﻡ

نگید همه یه جورایی درگیر خودمون هستیم 

سنجاق ڪرده ام
نامت را
بہ لبانم
هر بار...
دهان مے گشایم
بہ سخن گفتن
جهــــــان
بوے تو را مےگیرد...