به دل نگیر
منم ۳۳سالمه ولی به قدری تو کودکی وبعد ازدواج آسیب روحی دیدم که اعصاب ندارم
وهر وقت پسر نوجوونم ،خواهرش و بزنه یا بد رفتاری کنه
بیش از اندازه عصبی میشم
و به پسرم حمله میکنم و هر چی تو دستم باشه میکوبم رو سرش و کلی دادو بیداد و چرت وپرت بارش میکنم
ولی بعدش خیلی پشیمون میشم
وشاید باورتون نشه
من واقعا پسرم و دوست دارم
وقلبن براش آرزوی خوشبختی وعاقبت بخیری میکنم
ولی وقتی تو رفتار با خواهرش پرخاشگری و کتک کاری میکنه
من روانی میشم
واز خدا فقط صبر و آرامش و شکیبایی میخوام
برای آرامش اعصابم صلوات میگید