عزیزم شما که نمیتونی تصمیم بگیری اخه بچه داری نباید فکر خودت باشی باید فکر بچه ات باشی.سعی کن فکر منطقی کنی.لا اقل یه تعهد ازش بگیر و برگرد
برو مشاور فعلا نشونه مشاور خوب اینه لازم نیس همه چیو توضیح بدی خیلی چیزا رو دقیق میگه حتی چیزایی هست که بعدش صحتشو میفهمی ازش استفاده کن مطمئنا مشاور خوب کمکت میکنه چون سخت میشه یه بچه رو بدون پدر بزرگ کرد
راستی منم خیلی بد عصبی میشم مامانم یه روز بهم گفت وتی عصبانی میشی سکوت کن گاهی من میبینم نمی تونم میرم تو اتاق در رو قفل می کنم که بد و بیراه نگم...
بعدم سعی کن رفیقش باشی چی میشه گاهی کاری رو که دوست داره بخاطرش همراهی کنی مثلا فوتبال دوست داره بشین کنارش ببین
بخدا منم فقط به فکر پسرام هستم یعنی تو عمرم خونه بابامیه قطره اشک نریخته بودم این کلا مثل ادمای مریضه اصلا زندگی مردانگی عرزه نمیدونه چی همچیو باید بهش بگی تازه اخرشم گند میزنه.احمق تو این حال خرابم که ماه نهمم نمیتونم بلند شم منو بچه ۵ سالم رو میخواد تنها بذار با دوستاش بره اردو ورزشی تازه چهارتا پنج تا چکم داره اول ماه انگار نه انگار کوفت هم نداره همش باید نن بفکر باشم.دیشب انقد حرص خوردم عصبی شدم طفلکی بچه هام
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
26 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
