در بنفشه زار چشم تو
من به بهترین بهارها رسیدهام
ای غم تو همزبان بهترین دقایق حیات من
لحظههای هستی من از تو پر شده است
آه!
در تمام روز
در تمام شب
در تمام هفته
در تمام ماه
ای نوازش تو بهترین امید زیستن
در کنار تو
من به اوج لذتی نگفتنی رسیدهام
خوب خوب نازنین من
نام تو مرا همیشه مست میکند
بهتر از شراب
بهتر از تمام شعرهای ناب
نام تو
بهترین سرود زندگیست
من
تو را به خلوت خداییِ خیال خود
بهترینِ بهترینِ من خطاب میکنم
فریدون مشیری
دستهایم را
زنجیروار
بسانِ پیچکی زیبا
دورِ گردنت حلقه میکنم
تابانوازشِ عاشقانه ی گلبرگهایت
مظهرِعشق را امضاکنم
درباغچه ی دلت
ونوایِ موسیقیِ عشق را
مزه مزه کنم با
لبهایت
در زیباترین
عاشقانه های جهان
همیشه
قلبِ یک زن در میان است
زن
اگر نباشد
پرنده ی شعر
در شاخه های دفتر هیچ شاعری
پر نمی زند،،،
چگونه باید به صبح گفت سلام؟
دست هایمان می گریست
چشم ها در چشم خانه
می تپید
و قلب
در قلب هامان مردی خسته خفته بود
که در رگ های پیراهنش
زندگی از دکمه ای به دکمه ی دیگر
منجمد می شد
در این دخمه های بی نور و بی دریچه
چگونه باید به صبح گفت سلام؟...
عشقت به دلم درآمد و شاد برفت
بازآمد و رخت خویش بنهاد برفت
گفتم به تکلف دو سه روزی بنشین
بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت
مولانا
دل زود باورم را به کرشمهای ربودی
چو نیاز ما فزون شد،تو به نازخود فزودی
به هم الفتی گرفتیم، ولی رمیدی از ما
من و دل همان که بودیم و تو آن نهای که بودی
من از آن کشم ندامت، که ترا نیازمودم
تو چرا ز من گریزی؟ که وفایم آزمودی
ز درون بُود خروشم، ولی از لبِ خموشم
نه حکایتی شنیدی، نه شکایتی شنودی
رهی معیری
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
