«شعر٩»

یک روز می‌آیی که من دیگر دچارت نیستم

از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم

یک روز می‌آیی که من نه عقل دارم نه جنون

نه شک به چیزی نه یقین ، مست و خمارت نیستم

شب‌زنده داری می کنی تا صبح زاری می کنی

تو بیقراری می کنی ، من بیقرارت نیستم

پاییز تو سر میرسد قدری زمستانی و بعد

گل میدهی ، نو می شوی ، من در بهارت نیستم

زنگارها را شسته‌ام دور از کدورت‌های دور

آیینه‌ای رو به توام ، اما کنارت نیستم

دور دلم دیوار نیست ، انکار من دشوار نیست

اصلا منی در کار نیست ، امن ام حصارت نیستم.

👤افشین یداللهی

به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

لب تو میوه ممنوع ، ولی لب هایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد

با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس ... هیچ کس اینجا به تو مانند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه "خداوند" نشد

خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند:نشد!

"فاضل نظری"

مثل گیسویی که باد آن را پریشان می‌کند

هر دلی را روزگاری عشق ویران می‌کند

ناگهان می‌آید و در سینه می‌لرزد دلم

هرچه جز یاد تو را با خاک یکسان می‌کند

با من از این هم دلت بی‌اعتناتر خواست، باش

موج را برخورد صخره کِی پشیمان می‌کند؟

مثل مادر، عاشق از روز ازل حسرت‌کِش است

هرکسی او را به زخمی تازه مهمان می‌کند

اشک می‌فهمد غم افتاده‌ای مثل مرا

چشم تو از این خیانت‌ها فراوان می‌کند

عاشقان در زندگی دنبال مرهم نیستند

دردِ بی‌درمان‌شان را مرگ درمان می‌کند

👤مژگان عباسلو

من به درماندگی صخره و سنگ

من به آوارگی ابر ونسیم

من به سرگشتگی ‌آهوی دشت

من به تنهایی خود می‌مانم

من در این شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی

گیسوان تو به یادم می‌آید

من در این شب که بلند است به اندازه حسرت زدگی

شعر چشمان تو را می خوانم

چشم تو چشمه شوق

چشم تو ژرفترین راز وجود

برگ بید است که با زمزمه جاری باد

تن به وارستن عمر ابدی می‌سپرد

تو تماشا کن

که بهار دیگر

پاورچین پاورچین

از دل تاریکی می‌گذرد

و تو در خوابی

و پرستوها خوابند

و تو می‌اندیشی

به بهار دیگر

و به یاری دیگر

نه بهاری

و نه یاری دیگر

حیف

اما من و تو

دور از هم می‌پوسیم

غمم از وحشت پوسیدن نیست

غمم از زیستن بی تو در این لحظه پر دلهره است

دیگر از من تا خاک شدن راهی نیست

از سر این بام

این صحرا این دریا

پر خواهم زد خواهم مرد

غم تو این غم شیرین را

با خود خواهم برد

👤حمید مصدق

من اینجا بس دلم بس دلم تنگ است

و هر سازی که می بینم بد آهنگ است

بیا رهتوشه برداریم

قدم در راه بی برگشت بگذاریم

ببینیم آسمان هرکجا همین رنگ است؟

شعر چالش

امروز را ارام تر بامن مدارا کن
یکدم بیا با این دل بشکسته ام تا کن
بیگانگان گویند دل از عشق او برگیر، او یار دگر دارد
باور ندارم گفته هاشان را تو حاشا کن
قدری بیا و از جام عشقت مست کن من را
وین زهر دوری را برای من گواراکن

چه قشنگ و دلنشین ❤❤❤

مرا هزار امید است و هر هزار تویی

شروع شادی و پایان انتظار تویی

بهارها که ز عمرم گذشت و بی تو گذشت

چه بود غیر خزان ها اگر بهار تویی

دلم ز هرچه به غیر از تو بود خالی ماند

در این سرا تو بمان ! ای که ماندگار تویی

گذشتم از سر عالم، کسی چه می داند

که من به گوشهء خلوت، چه عالمی دارم

تو دل نداری و غم هم نداری اما من

خوشم از این که دلی دارم و غمی دارم

مرسی عزیزدلم ❤

بسیار زیبا😍😍👏🏽👏🏽👏🏽

ممنون عزیزممم😍😘

@یاسمن_۷۰    

بی تو به سامان نرسم
ای سر و سامان همه تو
ای به تو زنده همه من
ای به تنم جان همه تو
من همه تو، تو همه من
او همه تو، ما همه تو
هرکه و هرکس همه تو
این همه تو، آن همه تو❤

@ماه_تنها  

تُو ⁣
آن شعرى كه ⁣
من جايى نمى‌خوانم⁣