«شعر٩»

دلم غمگین تر از هر شب،
 دو چشمم باز بی خواب است..

ببار ای آسمان امشب
 که قلبم باز بی تاب است..

نه روز آرامشی در دل
 نه شب در چشم من خواب است..

برایت شعر می گویم
 که امشب شام مهتاب است..

من امشب با تو می گویم
همه ناگفته هایم را..

دمی با تو به سر بردن
 خودش آرامشی ناب است...

هر صبح که می آید

به انتظار بیدار شدنت آرام و قرار ندارم ؛ تا چشم باز کنی و زندگی را برایم  دوباره از نو بسازی ...

درست مثل آفتابگردان ها ؛ که هر روز صبح از شوق دیدار با خورشید سر از پا نمی شناسند تا غرق در زیبایی و شکفتن شوند...

مخاطب خاص ....تپش ❤😃♀‍🤦🏻

یک نفر نیست تو را قسمت من گرداند !؟

کار خیر است اگر این شهر، مسلمان دارد!

من از  آن روز که  در  بند توام فهمیدم

زندگی درد قشنگی ست که جریان دارد !

@narngk  

May the morning be the dawn of your eyes in the sky of my heart ...

تو چه گفتی سهراب؟

قایقی خواهم ساخت ...

با کدوم عمر دراز؟

نوح اگر کشتی ساخت، عمر خود را گذراند

با تبر روز و شبش، بر درختان افتاد

سالیان طول کشید، عاقبت اما ساخت

پس بگو ای سهراب ... شعر نو خواهم ساخت

.

بیخیال قایق ....♣️♣️🌷

گفتی: غزل بگو !چه بگویم؟مجال کو؟
شیرین من برای غزل شور و حال کو؟
پر می زند دلم به هوای غزل ولی
گیرم هوای پر زدنم هست ،بال کو

گیرم به فال نیک بگیرم بهار را
چشم ودلی برای تماشا و فال کو؟
تقویم چار فصل دلم را ورق زدم
آن برگ های سبز آغاز سال کو؟

رفتیم وپرسش دل ما بی جواب ماند
حال سوال وحوصله قیل و قال کو؟❤❤

عهد می بندم

نهایت شادی را به تو هدیه کنم.

عهد می بندم

نه در صداقت تو شک کنم و نه بی اعتماد ،

بلکه در حیات تو را با رشد و ژرفای بیشتری غنا بخشم.

عهد می بندم هرگز تلاش نکنم تا تو را تغییر دهم

بلکه تغییراتی را که خود میپذیری

بپذیرم.

نفس می کشم نبودنت را

نیستی

هوای بوی تنت را کرده ام

می دانی

پیرهن جدایی ات بدجور به قامتم گشاد است

تو نیستی

آسمان بی معنیست

حتی آسمان پر ستاره

و باران

مثل قطره های عذاب روی سرم می ریزد

تو نیستی

و من چتر می خواهم …

هر چیزی که حس عاشقانه و شاعرانه می دهد در چشمانم لباس سیاه پوشیده…

خودم را به هزار راه میزنم

به هزار کوچه

به هزار در

نکند یاد آغوشت بیفتم .............

💚💚💚

♥️
لبخندت
یڪ شھر را ویران مےڪند
تــــو بخند
من ویرانہ این شھر را
هم با تو مےخواهم...

قربونت برم 😍😍😍😍😍😍😍😍😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘

چند صباحی است که دل را معبد عشقت نهادم

و از فراسوی فاصله ها نگاه مهربانت را بر خود خریدم

روزگاری بود که تنهاییم را با مرغان آسمان تقسیم می نمودم

و همراه با بارش باران دل تنهایم را نوازش می کردم

تا اینکه نامت را شنیدم

و همانا عشق بزرگت را با دنیای تنهاییم تعویض نمودم

مهربانا اگر روزی یاد من در قلبت از بین رفت شکایتی ندارم

 زیرا یاد تو را با خود همراه خواهم کرد

سلام صبح شما هم بخیر  متشکرم 🌷