«شعر٩»

•﷽•

خداڔۅشڪڔ ݥحڔݥتۅ

دیدݥ دۅݕاڔه آقاجۅݩ

#شآه‌دݪم‌اربآبم

🕌روزتون پراز لطف خدا 🌼

••✾🌻🍂🌻✾••

باز محرم شد و دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست

باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست

آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست

قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست

دل را اگر از حسین بگیرم چه كنم

بی عشق حسین اگر بمیرم چه كنم

فردا كه كسی را به كسی كاری نیست

دامان حسین اگر نگیرم چه كنم

سلام بر حسین ....سلام آقا 

🖤😔🖤

سلام ...اجی 

صبحت بخیر 😢

چقدر تاپیک فضاش غمگین شده 

چقدر سرد شده 😔

کاش اون روزامون برگرده 

حیف 

حیففف😔

دوتا اتفاق 

دوتا غم 

دوتا مصیبت سنگین 

همزمان باهم قلبا سنگین شده ...غم کدومو بکشیم 

ان شالله خدا خودش آرامش بده 🖤

@مهریماهم  

دوباره صبح 

دوباره زندگی 

دوباره.....

سلام کمرت چطوره عزیزم؟؟

اهوم 😢😢😢

ان شاءالله 

😔

عشق...

آدم را به جاهای ناشناخته می‌برد

مثلاً به ایستگاه‌های متروک

به خلوت زنگ‌زده‌ی واگن‌ها

به شهری که

فقط آن را در خواب دیده

وقتی عاشق شدی

ادامه‌ی این شعر را تو خواهی نوشت ...!

سلام عزیزم

همونطوریه

دوباره صبح اما تاریک...

گاهی انگار خورشید هم خسته است...

بداهه

بخواب اي دختر آرام مهتاب

ببين گلهاي ميخک خسته هستند

تمام اشک هايم تا بخوابي

ميان مخمل چشمم شکستند

بخواب اي پونه باغ شکفتن

گل اندوه امشب زرد زردست

هوا را زرد کرده عطر پاييز

فضاي پاک ايوان سرد سردست

بخواب اي غنچه بي تاب احساس

فضاي شهر شب بو ها طلايي ست

بهار سبز عاشقها خزانست

خزان بي قراران بي وفايي ست

بخواب اي مرغ نا آرام دريا

گل آرامشم تنهاي تنهاست

اگر امشب ز بي تابي نخوابي

دلم تا صبح در چنگال غم هاست

بخواب اي شبنم نيلوفر دل

دو چشمان تو رنگ موج درياست

ميان کوچه هاي زندگاني

گل شادي فقط در باغ روياست

بخواب اي هديه ناز سپيده

که دنيا يک گذرگاه عجيب است

هميشه نغمه مرغان عاشق

پر از يک حس نمناک و غريب است

بخواب اي برگ تبدار شقايق

بدان عاشق هميشه ارغواني ست

همين حالا کنار بستري سرد

دلي در آرزوي مهرباني ست

بخواب اي لذت سرشار پرواز

فضاي قلب شب بو ها بهاري است

پرستو هم نمي ماند به بک شهر

هميشه هجرتش از بي قراري است

بخواب اي بوته ناز گل سرخ

تمام شاخه ها از غم خميدند

تمام کودکان در خواب نوشين

به اوج آرزوهاشان رسيدند

بخواب اي يادگار شهر رويا

که اشکم گونه ها را سرخ و تر کرد

بخواب اي راز سبز آرزويم

علاج درد پيچک ها رهايي ست

اگر ديدي گلي مي لرزد از اشک

بدان اندوهش از رنج جدايي است

بخواب اي آشنا با خلوت شب

دلم در آرزويش تنگ تنگ است

نمي داني که او وقتي بيايد

بلور اشکهايم چه قشنگ است

بخواب اي آفتاب بي غروبم

شب تنهايي دل ها درازست

سینه زنان حسین زمزمه بر پا کنید

ماه محرم شده یاری زهرا کنید

بانی بزم عزا مادر او فاطمه است

آمده قامت کمان خوب تماشا کنید

ذکر حسین جان ما از شهدا مانده است

جامعه را زنده با، ذکر مسیحا کنید

ناز گنه کار را می خرد ارباب ما

امر کند هر که را گم شده پیدا کنید

نوکر هر ساله ایم پای قرار آمدیم

موسم درد دل است عقده ی دل وا کنید

بر اثر معصیت خشک شده اشک من

دیدۀ خشکیده را وصل به دریا کنید

گریه برای شما دار و ندار من است

چشمِ پُر از گریه ای، می شود اعطا کنید

راه نشانم دهید برگ امانم دهید

کاش که با این گدا شبیه حر تا کنید

صحن حسینیه ها گوشه ای از کربلاست

عرش نشینان عشق فخر به موسی کنید

بی کفن کربلا حضرت آقا سلام

اذن عزاداریِ، ما همه امضا کنید

حـتی خـدا مـیان حسـینیه ی غمـش
سوگند خورده است به ماه محرمش
شبهای قدر محترم و با فضیلت اند
امّـا نمی رسند به شبهای ماتمش
امروز نه، غروب همان سال شصت و یک
مـا را گـره زدنـد به نخـهای پـرچمش
این دستمال گـریه پر از نـور می شود
وقتی به دست روضـه ی خورشید می دمش
چشمی که از برای تو گریان نمی شود
باید حـواله داد به دست جـهنمش
جانم فدای ِ محتشم و خانواده ات
با این:چه نوحه و چه عزا و چه ماتمش

این منم این روسیاه آشنا  

ای عشق 

 ای خون  خدا

دست من غرق خجالت

 دست من را رد نکن

 سینه ام زخمی شده 

خنجر گناهی تلخ بود

 مرهم قلب صبور کربلا 

درمان دردم میشوی؟

غسل توبه با دو چشمم کرده ام

آیا مرا حر میکنی؟

ماه......

کسی تگم نکرد من قهرم😐