صمیمیت ممنوع

بگذارید راجع به واژه صمیمیت با شما حرف بزنم. صمیمیت یک نیاز درونی هست برای داشتن یک رابطه قلبی بدون هیچ حد و مرزی. ما دوستان زیادی داریم، اما با همه شون صمیمی نیستیم. فقط با بعضی ها. و این یعنی یک یا چند دوست داریم که در حضور اونها از عمیق ترین احساسات و دغدغه هامون حرف می زنیم. به قولی با همدیگه ندار هستیم. یعنی هیچ چیز مخفی و پنهانی نداریم. به هم هر حرفی می زنیم و هر شوخی ای هم می کنیم.

ما انتخاب کردیم با بعضی دوستان یا اقوام مون که باهاشون راحتیم صمیمی باشیم. اما آیا خانواده همسر گزینه مناسبی برای صمیمیت هستند؟ آیا با اونها هم ندارید و می خواهید همه زیر و بم و پیدا و پنهان زندگی تون رو بدونند؟

طبیعتا این انتخاب ما نیست. ما مایل نیستیم که کل زندگی مارو بدونن. اصلا می دونید، صمیمیت یعنی بیا همه حد و مرزهای رابطه مون رو با هم برداریم و با هم راحت باشیم. ما با تعداد کمی می تونیم این رابطه را داشته باشیم. شاید یک یا دو دوست. صد البته که باز هم خط قرمزهای محدودی با همدیگه داریم.

اما روابط با خانواده همسر، از اونجایی که بسیار تشنج آمیز و پر مخاطره هست، طبیعتا نمیتونه جزو این دسته از روابط صمیمانه باشه.

اما متاسفانه در آغاز ازدواج و رابطه با خانواده همسر، به اشتباه با رویکرد صمیمیت وارد رابطه می شویم. ما پیغام غلط از خودمون ساطع می کنیم و در نتیجه پاسخ غلط هم می گیریم. ما پیغام میدیم با ما راحت باش، ما هیچ حد و مرزی نداریم. اونها هم با ما راحت میشن. مدام میپرسن کجا میری؟ کجا میای؟ اینو چند خریدی؟ با همسرت چطوره رابطه تون؟ کی بچه میارید؟ کی می خوابید؟ ساعت چند ناهار می خورید؟ مامانت اینا کجان؟ خواهرت چیکار کرد؟ و ...

مقصر ما هستیم با پالس های اشتباهی که میدیم به دیگران. دیگران اول مارو مزه میکنن، بعد متلکشون رو میندازن. طبیعی هست که وقتی فاز صمیمیت می گیریم، باید منتظر این سوالات و دخالت ها هم باشیم.

جالبه بدونید هر چقدر یک آدم فضول باشه، هستند افرادی که به اون آدم راه نمیدن و ناکام می گذارنش. پس از امروز صمیمیت ممنوع. رابطه را برای خودتون بازتعریف کنید. بگید من از امروز میخوام با خانواده همسرم روابط مهربانانه و خیرخواهانه داشته باشم، اما روابطم مثل روابط غریبه هاست و ما صمیمیتی با همدیگه نداریم.

خوب، حالا کدوم روابط ما صمیمانه است؟ صمیمیت یعنی حرف زدن از زوایای پنهان قلب و احساسات. اول از همه رفتار های صمیمانه را از ظاهر خودتون حذف کنید تا پالس های جدیدی بفرستید و پالس های قدیمی را پاک کنید.

دست دادن و مخصوصا گرم دست دادن و فشردن دست طرف مقابل یک رابطه ی صمیمانه است که به حمدالله به شکر کرونا از بین رفته. پس این دوران سرد و سخت کرونا، بهترین زمان برای تغییر رفتار است. به این میگن تبدیل کردن تهدید به فرصت.

در یک شرایط کلی (بعد از دوران کرونا) دست دادن خیلی سرد، رسمی و خشک باشد و سریع دست خودتون رو عقب بکشید. این در مرحله اول این پیام رو میده که من مایل به تماس با شما نیستم و با شما راحت نیستم.

تا جایی که می تونید با کسی که می خواهید باهاش حد و مرز داشته باشید روبوسی نکنید و یکدیگر را در آغوش نگیرید. اگر اونها پیش قدم شدن با یک مکث کوچیک به طرفشون برید و با تماس حداقلی، شونه هاتون رو جدا از طرف بگیرید و یک تماس مختصر گونه. چند بار که به این نحو روبوسی کنید دیگه کسی پیشقدم روبوسی با شما نمی شود، چون هر کاری یک انرژی پشتش دارد و همه انرژی کارهارو می گیرن.

این نحو دست دادن و روبوسی رو مقایسه کنید با قبلتون. وقتی که خودتون رو مجبور می کنید یک روبوسی صمیمانه با خانواده همسرتون بکنید. طبیعتا با اون روبوسی و دست دادن پالس اشتباه رو فرستادید و اولین صحبت ها دخالت در کارها و نظر دادن راجع به چهره و اندام و لباس شماست.

دومین قضیه نحوه ی انتخاب جا برای نشستن هست. تا حد ممکن نزدیک به همسرتون و در جایی دور از اونها بشینید. اگر چند تا مبل هست و یک دیوار، شما کنار دیوار بشینید طوری که همسرتون به اونها نزدیک باشه و هر کس بخواد با شما حرف بزنه اول همسرتون بشنوه صحبت هاتون رو. کنار اقوام همسرتون و جدا از همسرتون تا حد ممکن نشینید. 

رابطه ی ما با اونها بر اساس ازدواج با این مرد هست. پس تلاش کنید حتما همسرتون در کنارتون باشه و جدا نباشید. این هم یک پالس میده و میگه من به واسطه این مرد با شما رابطه دارم و هیچ کس بین همه این جمع به این مرد نزدیک تر از من نیست.

لباس ها و نوع پوشش تون رسمی باشه، تا حد امکان صحبت نکنید، تا حد امکان نگاه های صمیمانه نداشته باشید و مدام لبخند نزنید. خیلی رسمی باشید اما اخمو و بد اخلاق هم نباشید. هنر این هست که بین این دو قضیه تعادل برقرار کنید.

من میرم اما شما هم از تجربیاتتون و رفتارهای صمیمانه ای که کردید و باعث شدید دیگران حد و مرز شمارو بشکنن بگید.