خانمهای موفق تو زندگی مشترک راهکار بدین

وقتی یدونه بچه توام ناراحتی نکن همه زندگیشون اون یدونه بچه توام هی برو هی مسوولیت بچت و شوهرت بنداز رو سرشون خودشون خسته میشن و فاصله میگیرن اصلا هیچی نگو فقط عمل کن 

چند ساله ازدواج کردید؟ چند سالتونه؟ اگه قبل بچه خوب بود شاید به اون وضعیت دوتایی تون عادت کرده بود الان دپرسه.

در کل با همه آدمای زندگی مون بخصوص مردا، موقع دلخوری باید حرف بزنیم. سرسنگینی و سکوت کردن به امید اینکه طرف متوجه بشه و رفتارشو اصلاح کنه، برعکس دلخوری و کینه و تلافی کردنا رو بیشتر می کنه.

هر دلخوری و ناراحتی داری، تو وقت مناسبش بگو. 

آره. والا.وتبارک الله احسن خالقین.این حرف درسته..‌

باهاش مستقیم بدون کنایه و تلخی حرف بزن تمام خواسته هات رو بگو بدون دعوا

ازش بخواه مرد باشه مثل مرد رفتار کنه

باقهروسنگینی چیزی حل نمیشه

همسر من بچه اخره خونوادس بی نهایت وابسته و لوس بود خیلی از اعصابم مایه گذاشتم اما الان خداروشکر یکم بهبود پیدا کرده اوضاع

راجع ب این کارش برو مشاور ولی از رفتن بچه و شوهرت سخت نگیر چون یدونه بیشتر نیست

تونمیتونی مادرشوهرت و پدرشوهرت رو عوض کنی تمام تمرکزت روی همسرت باشه خیلی باهاش حرف بزن بهش محبت کن بهش حس مسئولیت بده

خیلی کوتاه نیا دعواهم نکن از حق خودت نگذر

دعا و نذر هم یادت نره 

از خدا کمک بخواه به زندگیت آرامش بده

خودت میدونی عزیزم شما متوجه منظور من نشدی وقتی خودت الان ک هنوز بچت کوچیکه و خیلی مونده بزرگش کنی میترسی تنهات بذاره یکم ب اونا هم ک ی بچه و ی نوه خیلی عزیز دارن حق بده اونا همه کارهاشون از سر دوست داشتن اینجوری فکر کنی آنقدر خودت عذاب نمیدی

عزیزم ناراحتی تو درک می کنم. بخصوص وقتی خود آدم ملاحظه طرف رو می کنه ولی اون تو مشکلات تنهاش می ذاره،  آدم از رنوگی مشترک ناامید میشه. 

وقتی اینطوریه، حداقل بیش از اندازه بهش خوبی نکن. بی احترامی نکن، ولی محبت زیادی هم نداشته باش. اگه متوجه دلیلش بشه چه بهتر، شاید رفتارشو تغییر بده. در غیر این صورت حداقل خودخوری نمی کنی که ببین من چقد  خوبی کردم و اون در جوابش چیا کرد.

اگه می تونستید از خونواده شوهر، مستقل بشید و دورتر برید هم تو بهتر شدن روابط تون و توجه بیشترش به بچه تاثیر داشت. الان می دونه تا شما بهش کم محلی کنید، جایگزینای آماده خدمت هستند که نازشو بکشن و امون نمیدن که یکم تنها بمونه و بیاد سراغ شما