من یه چیزی رو بعد از ازدواجم از ارتباط با دوست و آشنا و به خصوص خانواده شوهر یاد گرفتم نه کاری به کار کسی دارم و نه توقعی ازشون دارم اینجوری راحت ترم تا خودم رو درگیر این مسائل کنم کسی هم بهم بخواد تیکه و متلک بندازه و بی احترامی کنه و توی زندگیم سرک بکشه درجا جوابش رو میدم که حدش رو بدونه جواب احترام رو احترام و جواب بدی با بدی
عزیزم از اول خودتو عادت ندی ب تنبلی و کاراتو بکنی همش من یعنی ی جا و نتونی کاراتو بکنی من حامله بودم همون ماه بشدت خوابم میومد بشدت حالت تهووع داشتم چون عقد بودم نمیخاستم کسی بفهمه خونه بابام بودم با همون حالم اونقدر عادی رفتار میکردم بیرون میرفتم ورزش سخت میکردم آخرش بچه سقط شد تو دو ماه و نیمه گی و هیچکس بجز شوهرم نفهمید واقعنم حالم بد بود اون موقع
وظیفه ی کسی نیست گلم و هر کس بیاد لطف کرده و خدا خیرش بده
مادرم تهرانه آخه ومریض اینجا فقط ی خاله دارم ، ب حدی رسید بود ک آخر شب شوهرم دنبال خالم بود ک وردارش بیارش درصورتیکه من بخاطر مادرشوهرم ک پیره اومدیم نزدیکش
وظیفه شون نیست اساسا....اگه کاری بکنن لطف میکنن ،نکنن هم نباید ناراحت بشی....
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
