اینها به مراتب مهمتر از حرف زدنه که خدارو هزاران بار شکر گل پسرت این کارها رو انجام میده، یعنی وقتی این مهارتها رو داره دیر کرد تکلم خطرناک نیست و میشه گذاشت به حساب تاخیر تکاملی که بعضی از پسر بچه ها در مورد به حرف افتادن دارن
عزیزم بنظرم تا دو سالگی صبر کن ، منظورم از صبر اینه که گفتار درمانی نبر ولی خودت تمام و کمال باهاش کار کن ، روی درکش خیلی کار کن هر چقدر درک بچه بالاتر بره وقتی به کلام بیوفته زودتر فاصله اش رو با بقیه بچه ها پر میکنه ،از طرفی خودت تحریکات دهانی بهش بده ، تو حمام باهاش تمرین کن اب رو تو دهنش نگه داره و بعد با فشار فوت کنه بیرون ، با نی توی لیوان اب فوت کنه ،جلوی اینه باهم بشینید شما زبونتو بیار بیرون و بکو گل پسرت تکرار کنه هر وقت این مرحله رو انجام داد شروع کن از سمت چپ و راست زبونتون رو از دهن خارج کنیذ تا تکرارکنه در مرحله آخر زبون رو به بالا و پایین ببرید تا تکرار کنه ، دیدید بچه ها یه صدایی از لای لباشون در میارن مثل بوووووووووو که لبها یه کوچولو حالت لرزیدن پیدا میکنه ، این هم تمرینه خوبیه ، تک آوا ها رو هم باهاش تمرین کن مثلا ما ما ما ما ، دا دا دا دا ، اگر هر کدوم از این مهارتها رو داره شما باز در طول روز باهاش تمرین کن یعنی به واسطه اینکه مثلا بلده با نی توی لیوان فوت کنه شما این فعالیت رو حذف نکن و یه تایمی از روز رو بذار این کارو انجام بده
اگر پیشرفتش تا دو سال چشمگیر بود که هیچی ولی اگر دیدی تا دو سال فاصله اش با بقبه بچه ها کم نشده و یا حتی بیشتر شده گفتار رو شروع کن
امیدوارم موفق باشید 🌸🌸