«شعر۶»

"هرڪجاے شب ڪه باشے،

قصه همین است ،

خیالِ دورِ تــو...

و آغوشِ باز من...!"👌

هنوز غصه خود را
به خنده پنهان کن

بخند گرچه که تو
با خنده هم غم انگیز تری...

اي واي بر اسيري كز ياد رفته باشد

در دام مانده باشد، صيّاد رفته باشد

آه از دمي كه تنها با داغ او چو لاله

در خون نشسته باشم چون باد رفته باشد

خونش به تيغ حسرت يارب حلال بادا

صيدي كه از كمندت آزاد رفته باشد

از آه دردناكي سازم خبر دلت را

روزي كه كوه صبرم بر باد رفته باشد

پر شور از حزين است امروز كوه و صحرا

مجنون گذشته باشد فرهاد رفته باشد....

حزین لاهیجی 

شب شد،

ماه را بوسیده‌ام

خیال پریشانم را شانه زده‌ام

گلدان‌های شمعدانی را

به نوازشی آرام خوابانده‌ام

منتظرت می‌مانم

تا چون هر شب

با صدایِ

"شب‌ات بخیر ماه من"

رویای تو را به آغوش بگیرم.

فریدون مشیری🍃

شبتون بی غم عاقبتتون بخیر دوستان......🌌💜

انشالله وقتی خوابیدید خواب اینجا رو ببینید👇👇

شما مازندرانی هستید؟😍🌺

بازم به سر زد امشب ای گل هوای رویت

 پایی نمی دهد تا پر وا کنم به سویت

 گیرم قفس شکستم وز دام و دانه جستم

 کو بال آن خود را باز افکنم به کویت

 تا کی چو شمع گریم ای درین شب تار

 چون صبح نوشخندی تا جان دهم به بویت

از حسرتم بموید چنگ شکسته ی دل

 چون باد نو بهاری چنگی زند به مویت

 ای گل در آرزویت جان و جوانی ام رفت

 ترسم بمیرم و باز باشم در آرزویت

از پا فتادگان را دستی بگیر آخر

 تا کی به سر بگردم در راه جست و جویت

 تو ای خیال دلخواه زیباتری از آن ماه

کز اشک شوق دادم یک عمر شست و شویت

 چون سایه در پناه دیوار غم بیاسای

 شادی نمی گشاید ای دل دری به رویت

👤هوشنگ ابتهاج

از تو شهرم قفس است ای همه آزادی من

غم مرا هم نفس است ای تو همه شادی من

بی تو آوارم و بر خویش فرو ریخته ام

ای همه سقف و ستون و همه آبادی من

منگر اینک به سکوتم که جهانی شر و شور

خفته در سینه ی خاموشی فریادی من

نزد تو مجموعه ی آرامشم از هم پاشید

که سرشتی است پریشانی بنیادی من

چون در او، پنجه ی تقدیر به جز باد نکاشت

غیر توفان چه درو میکنی از وادی من؟

منم و حیرت و مقصد گم و ره ظلمانی

خود مگر کوکب چشم تو شود هادی من

بیستون دفتر و تیشه قلم و شیرین تو

تا چه نقشی بزند، خامه ی فرهادی من

👤حسین منزوی

ای ساربان آهسته ران کارام جانم می‌رود 

وان دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود 

من مانده‌ام مهجور از او بيچاره و رنجور از او 

گويی که نيشی دور از او در استخوانم می‌رود 

گفتم به نيرنگ و فسون پنهان کنم ريش درون 

پنهان نمی ‌ماند که خون بر آستانم می‌رود 

محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان 

کز عشق آن سرو روان گويی روانم می‌رود 

او می‌رود دامن کشان من زهر تنهايی چشان 

ديگر مپرس از من نشان کز دل نشانم ميیرود 

برگشت يار سرکشم بگذاشت عيش ناخوشم 

چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم می‌رود 

با آن همه بيداد او وين عهد بی ‌بنياد او 

در سينه دارم ياد او يا بر زبانم می‌رود 

بازآی و بر چشمم نشين ای دلستان نازنين 

کاشوب و فرياد از زمين بر آسمانم می‌رود 

شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم 

وين ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود 

گفتم بگريم تا ابل چون خر فروماند به گل 

وين نيز نتوانم که دل با کاروانم می‌رود 

صبر از وصال يار من برگشتن از دلدار من 

گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می‌رود 

در رفتن جان از بدن گويند هر نوعی سخن 

من خود به چشم خويشتن ديدم که جانم می‌رود 

سعدی فغان از دست ما لايق نبود ای بی‌وفا 

طاقت نميارم جفا کار از فغانم می‌رود

👤سعدی

می رقصی و برایت مهم نیست!

مُشتی نهنگ را که به ساحل کشانده ای...

حامد_عسکری#  

مرسی @اتاشا جونم بابت تگ😁🥰😍😘❤

ای در دل من میل و تمنا همه تو

وندر سر من مایه سودا همه تو

هرچند به روزگار در می نگرم

امروز همه تویی و فردا همه تو

❤مولانا❤

بله عزیزم🍃🍀

خله قشنگ بیه خاخر جان😘❤

ته فدا جانه خاخر ❤❤

وره شاعره دست درد نکنه

ته دستم درد نکنه 😍

ایشالا به هر آرزویی که ته دل دله دره برسی❤