من سر زنشت نکردم که میگم ازدواج با کسی تو این موقعیت اشتباه محضه من ک میگم خانواده شوهرم همشون از دم معتادن تو روستا زندگی میکنن ولی شوهرم اصلا اهل زندگی تو روستا نبوده و دوست داره تو شهر زندگی کنه بعد مامان باباش پیرن با این کاری ندارن کاری هم باشه به برادر شوهرم میگن ک پیششون زندگی میکنه بعد هیچ خرجی از شوهر من نمیگیرن ک خودشون کلی زمین کشاورزی دارن و پدر شوهرم خودش کار میکنه میتونه خرج خودشونو در بیاره اما تو الان باید بشینی کی شوهرت بتونه وسایل بخره بعد تو زندگی کلی از درامدشو هر ماه بفرسته واسه خانوادش ن الان ها حتی چند سال دیگ که خونه تونو جدا کردین بعد اگر پدر شوهرت بمیره ک بد تر شوهرت بیشتر به خانوادش میرسه چون باباشون نیست کلا تا اخر عمر درگیر اینی که شایدم بار ها دعوا کنی بعد ها با شوهرت که چرا فلان چیزو میخاستم نخریدی اما به خانوادت رسیدگی کردی ووووووو من فقط گفتم نباید با اولی ها ازدواج کرد مگر ب شرطها وشروطها
باشوهرم خداروشکرشرط کردم حتی وقتی ازدواج کردم وباخونواده خودتم زندگی کردم خرجتو جدامیکنی وپس اندازمیکنیم ونمیخام براشون باشه وقراره طلاهامم بفروشم خونه بخریم وسریعترجداشیم ولی وقتی ازش دورم وجدازندگی مسکنیم میترسم شوهرم ازراه به درشه ادم خوبیه وسربه زیره وبه حرف هیچکس جزخودم کوش نمیده وبهشم گفتم جداشیم بایدکمتربه خوادت برسی وخودت خونواده میشی واونم قبول کرده
بعدم مگ شوهرت چقدر کار میکنه که 800تومن خرج عمل باباشو بده با شوهرت حرف بزن نهایت باهاش قهر کن تا دیگ بهش پول نده بزار بره دزدی کنه بهتره باز میندازنش زندان راحت میشی
عزیزم بخدا راضیم بده ولی ابروریزی نکنه اگه اینطوری کنه که همش ایروم میره جلوی بابام ابروی خودشونم میره عموهاش وپدربزرکش ادمای بینظیری هستن بخداماهی۵تومن روزی۸۰۰میشه مال پدرشوهرم ازسرمایشم برمیداره قرض مسکنه بعضی وثتا اصلن یه وضعیه
