نمی دانم که بودی یا چه بودی
ولی بی حرف، قلبم را ربودی
نمی دانم که هستم یا چه هستم
ولی هر لحظه در فکر تو هستم🤗🌷
سر بر سينهام بگذار
با تپشهاي قلبم آرزوهايت را شماره کن
رشتههاي سپيد مويم
ردِ رنجهايي است که زندگيام را سياه کرد
با اين همه در سرزميني که مرگ پايان رنج هاست
هرگز هيچکس تابوت عشق را
بر شانههاي من نخواهد ديد.♣️♣️
میدونی”بهشت” کجاست ؟ یه فضـای ِ چند وجب در چند
وجب ! بین ِ بازوهای ِ کسی که دوسـتش داری…
❤❤
آبرویِ ضرب المثل هایِ زبانِ مادری ام را بردی!
آمدی و با یک گل بهار شد!
حالا فقط مانده کبوتر با کبوتر، باز با باز!
بر آنم گر تو باز آیی که در پایت کنم جانی
و زین کمتر نشاید کرد در پایِ تو قربانی...
مرا خود با تو چیزی در میان هست!
و گر نه رویِ زیبا در جهان هست...
اگر مرادِ تو ای دوست بی مرادیِ ماست
مرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی وَر برانی از برِ خویش؛
خلافِ رایِ تو کردن خلافِ مذهبِ ماست...
شعر حماسی❤️
تقدیم به روح سر افراز شهدای
مدافعان حرم عمه زینب(س)
🔹🔹🔹🔹🔹
🔹
خوش به احوال جوانی که گدای زینب است.
هرچه دارد از سر لطف و عطای زینب است.
🔹
میرود میدان عشقو عشق بازی میکند.
آن جوان دلواپس صحن و سرای زینب است.
🔹
رخت رزمش را به تن کرده امیدش ذولفقار.
چون که میداند رضای حق رضای زینب است.
🔹
همچو یک شیر ژیان هل من مبارز روی لب.
او رجز میخواند و در دل ولای زینب است.
🔹
خوشبگفتن هر کسی را بهر کاری ساخته اند.
او خریدار همه درد وبلای زینب است.
🔹
غیرتش همچون علمدار حسین ابن علیست.
منصب سربازیش هم از دعای زینب است.
🔹
از فزونیه گناهان است که اینجامانده ام.
کار من هر روز وشب گریه برای زینب است.
🔹
ای اباالفضل رشید باوفا دستم بگیر.
دست من گیرو بگو این آشنای زینب است.
🔹
🔹🔹🔹🔹🔹
این شعر تقدیم به تمام متولّدین دهه های سی ، چهل، پنجاه و شصت؛ که اکنون خودساخته ترین پدران و مادران این سرزمین هستند :
من پُرم از خاطرات و قصه های کودکی
این که روباهی چگونه می فریبد زاغکی !
قصّهٔ افتادنِ دندانِ شیری از هُما
لاک پشت و تکّه چوب و فکرهای اُردکی !
قصّهٔ گاو حسن ، دارا و سارا و امین
روزٍ بارانی ، کتابٍ خیسٍ کُبری طِفلکی !
تیله بازی در حیاط و کوچه و فرشِ اتاق !
بر سرِ کبریت و سکه ، یا که درب تَشتکی !
چای والفجر و سماور نفتیِ کُنجِ اتاق
مادرم هرگز نیاورد استکان بی نعلبکی !
داستانِ نوک طلا با مخمل و مادر بزرگ !
در دهی زیبا که زخمی گشته بچّه لَک لَکی !
هاچ زنبور عَسل ، نِل در فراق مادرش !
یاد دوران اوشین و نقطه های برفکی !
هشت سال از دورهٔ شیرین امّا تلخِ ما
پر ز آژیرِ خطر با حمله های موشکی !
تا کجاها می برد این خاطره امشب مرا
کاش می رفتم به آن دورانِ خوبم ، دزدکی !
یاد آن دوره همیشه با من و در قلبٍ من
من به یاد و خاطراتت زنده ام ، ای کودکی !
دفترٍ مشقِ دبستانم ببین
پر ز مُهرِ آفرین ، صد آفرین !
راستی آن دفترِ کاهی کجاست ؟!
عکس حوض آبِ پُر ماهی کجاست ؟!
باز آیا ریز علی ها زنده اند ؟!
در حوادث جامه از تن کنده اند ؟!
کاش حالا خاله کوکب زنده بود !
عطرِ نانش خانه را آکنده بود !
ای معلّم خاطر و یادت به خیر
یادٍ درسِ آب بابایت به خیر !
هر کجا هستید ، هستی نوش تان !
کامیابی گرمیِ آغوشتان !
هم کلاسی های سالِ کودکم
دستهگلهایی ز یاس و میخکم !
باز از دل می کنم یادٍ شما
یادِ قلبِ سادهٔ شادِ شما
آدمی سر زنده از یاد است ، یاد !
رمزِ عمرِ آدمیزاد است یاد !
شادتان میخواهم و شادم کنید !
همکلاسی های من یادم کنید !
باد دفتر شعر مرا با خودبرد
افکار پریشان مرا هم برد
فکر من سرگشته وحیران بود
دل من شکسته و ویران بود
دفتر شعر من به دست کی رسید؟
خنده های تلخ او به گوشم هم رسید
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
15 ثانیه پیش
18 ثانیه پیش
21 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
