«شعر4»

عزیم قوربونت بشم ک اینهمه دلت پاکه بفکر همه ای

ورق بزن
خاطرات خاک گرفته ات را …‏
شاید غبارش به سرفه بیندازد احساست را ….‏

هیچ جای این شهر

از یادت در امان نیستم

حتی به کوچه علی چپ که می روم!😳😅

رضا محبي راد

میخواستم خاطره شب اول بیمارستان که بدون تپش نمیتونستم و بگما ♀‍🤦

پس نمیگم 😶

عشق،
فقط رمانتیک بودن
روشن کردن شمع
سـر میز شـام
و دست در دست
هم قـدم زدن نیسـت
در واقـع عشق
حقیقی یعنی یک عمر
❤️همـــدلی،
💚تعهـــد،
💜اعتمــــاد.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

روی قــبـــرم بنویـسیــد وفــــادار برفـــت
آن جگر سوخته خسته از این دار برفــــت

....

برایم آفتابگردانی پست کن 

در پاکتی مهر و موم 

تا روشنی در میان راه هدر نرود 

آدرس همان همیشگی ست 

و "من النور الی الظلمات" را 

تمام پستچی ها بلدند...🌻 

به من بگو

ولی به اون نه

خودش پره از غم

از بیمارستانم خوشش نمیاد

صید افتاده به خونم
تو چه سان می گذری غافل از اندوه درونم ؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی!‏
قطره ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزید نگاهم

اینم برای سنگ منه خیلی دوسش دارم بخون😍😍

اگر آبی تر از آنم که بی رنگ بمیرم 

از شیشه نبودم که با سنگ بمیرم

من آمده بودم که تا مرز رسیدن

همراه تو فرسنگ به فرسنگ بمیرم

تقصیر کسی نیست که این گونه غریبم 

شاید خدا خداست که دل تنگ بمیرم

احساسم را تسخیر نگاهت کرده ای
واژه واژه شعرهایم شده ای
امروز به افتخار تو
از تو
از احساس عاشقانه با تو بودن می نویسم
تا شاید بخوانی و لبخند بزنی
و باز بگویی تو هنوز دیوانه ای
و من عاشق همین دیوانگی هایت شده ام

♣♣♣

روی تو نه کم می شود ،

نه زیاد.

روی تو ماه است.

به اندازه.

خدانکنه

زبونتو گاز بگیر

میوای باز من گریه کنم

خودتم گریه کنی؟

آرزوهایم کم نیست
حیف گذر زمان بی وقفه است

بچه هااا دوستای گلم یه دوست خیلی عزیز ازم التماس دعا داره شما هم بیایید شریک بشید باهام دعاش کنیم حاجت روا بشه 

پنج صلوات به نیتش بفرستیم همه 💓💓💓💓💓💓💓🙏🙏🙏🙏

فرستادم

انشالله حاجت روا بشه

هرگز فراموشم نخواهد گشت، هرگز

آن شب که عالم، عالم لطف و صفا بود

من بودم و توران و هستی لذتی داشت

وز شوق چشمک می‌زد و رویش به ما بود

ماه از خلال ابرهای پاره پاره

چون آخرین شب‌های شهریور صفا داشت

آن شب که بود از اولین شب‌های مرداد

بودیم ما بر تپه‌ای کوتاه و خاکی

در خلوتی از باغ‌های احمد آباد

هرگز فراموشم نخواهد گشت، هرگز

پیراهنی سربی که از آن دستمالی

دزدیده بودم چون کبوترها به تن داشت

از بیشه‌های سبز گیلان حرف می‌زد

آرامش صبح سعادت در سخن داشت

آن شب که عالم، عالم لطف و صفا بود

گاهی سکوتی بود، گاهی گفت و گویی

با لحن محبوبانه، قولی، یا قراری

گاهی لبی گستاخ، یا دستی گنه‌کار

در شهر زلفی شب روی می‌کرد، آری

من بودم و توران و هستی لذتی داشت

آرامشی خوش بود، چون آرامش صلح

آن خلوت شیرین و اندک ماجرا را

روشنگران آسمان بودند، لیکن

بیش از حریفان زهره می‌پایید ما را

وز شوق چشمک می‌زد و رویش به ما بود

آن خلوت از ما نیز خالی گشت، اما

بعد از غروب زهره، وین حالی دگر داشت

او در کناری خفت، من هم در کناری

در خواب هم گویا به سوی ما نظر داشت

ماه از خلال ابرهای پاره پاره

مهدی اخوان ثالث

انشالله زود از نگرانی در میای عزیزم ❤

نه فدات شم خودم یکی از همون داستانام 

اسمم رومه "بارونی" اندازه همه مردم دنیا گریه میکنم😔

مرسی صدام کردی قشنگم 😍😘

عشقم تا مهری نیاد دیگه منم نمیام🤕🖐