دولت عشق به هر بے سر و پائے نرسد
پادشاهے دو عالـــم به گدائے نرسد
برو اے عقل مگو عشق چرا کرد چنین
پادشاه است و بر او چون و چرائے نرسد
دردا که نگشت هــــر کسے محـرم ما
آگاه نشد به دل ز بیــش و کـــم ما
آنے که نشاندمش سُخــن ها در گوش
دیــدم که ز دور خنده زد بر غـــم ما...
شادابی شاخ و شکوفه در باغ @اعتصامی
هنگام گل از سعی باغبانست
دل را ز چه رو شورهزار کردی
خارش بکن ایدوست، بوستانست
خون خورده و رخسار کرده رنگین
این لعل که اندر حصار کانست
آری، سمن و لاله روید از خاک
تا ابر بهاری گهر فشانست
در کیسهٔ خود بین که تا چه داری
گیرم که فلان گنج از فلانست
نه فقط من به تو دلتنگ
که در باغچه هم
لاله از داغ تو
دندان به جگر مىگیرد
با تو خوشبختترین آدم این قافلهام
گم نشو، دور نشو، بی تو جهانم خالیست
بی تو دنیای من از درد، به هم میپیچد
بی تو سهم من از این حادثه، بیاقبالیست!
حوصله ام برفی ست!
با یک عالمه قندیل دلتنگی,
از گوشه های دلم آویزان!
آهای!
کافی ست ” کمی “ها کنی که ” آب”شوم!
میان ماندن و نماندن
فاصله تنها یک حرف ساده بود
از قولِ من
به باران بیامان بگو
دل اگر دل باشد
آب از آسیاب علاقهاش نمیافتد
جنگ خونینے است وقتے
پاے چشمانت در میان باشد
سالهاست با دلم میجنگم
هر بار خودم را شڪست میدهم
وقتے گلوله چشمانت
اصابت مے ڪند بر قلب پاره پارهام
تنم تڪه تڪه شده و
هنوز دست بردار نیستی
فردا بار دیگر خودم را
جلوے نارنجڪے از لبخندت میاندازم
تا رهگذران پارچه سفیدے
بر جنازه ام بڪشند و
من مثل همیشه مغلوب تو باشم
حتے پس از مرگ
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
