«شعر4»

برون نمی رود از خاطرم، خیالِ وصالت
اگرچه نیست وصالی، ولی خوشم به خیالت...

رهی-معیری#  

قربونت این عکس بعد کلی گریه گرفته شد میترسید 😂😂♀‍🤦

چت ها رو پاک کنید 😶😶😶♀‍🤦

زندگی ظرفی است که ؛

باید خوب پُرش کرد
بدون اینکه لحظه‌ای را از دست بدهیم.

حتّی اگر وقتی پُرش می‌کنیم بشکند؟
و اگر بشکند ...؟

فرقی نمی‌کند، صحنه‌ای را طی کرده‌ای،
فقط کمی تندتر. مدت زمانی که تو
برای این طی کردن صرف می‌کنی، مهم نیست.

مهم شکلِ طی کردن تو است.
مهم این است که آن را خوب طی کنی...

شعر بزارید بشوره ببره 😂♀‍🤦♀‍🤦♀‍🤦♀‍🤦

سلامت باشی عزیز دلم 😍😍😍

چون با ایمیل وارد شده ثبت نامش کامل نبوده میتونه لایک کنه😕

😘😘😘❤ممنون فدات شم 

هرلحظه که ذهنت
خواست ازکمبود
چیزی توروبترسونه
بهش بگو
قاعده ی عالم بر
فراوانیست
نعمت فراوان
قدرت فراوان
دوستهای فراوان
وساعتهای کناهم بودن فراوان 

الهی🤕

برخیز که جان است و
جهان است و جوانی
خورشید برآمد بنگر نورفشانی
هر سوی نشانی است ز مخلوق به خالق
قانع نشود عاشق بی‌دل به نشانی

 با سوز محبت چه کند دل چه کند دل

با آتش حسرت چه کند دل چه کند دل

غیر رویت هرچه بینم نور چشمم کم شود🌷🌷

امشب

خواب را از چشمانم مي رانم

و فكرت را

در آغوش ميگيرم

نميداني

فكر كردن به تو

حتي

حال شعرم را هم

خوب ميكند ...

چون گره بگشایی از مو، شام گردد صبح‌ها
پرده چون بگشایی از رو، صبح گردد شام‌ها...

صائب_تبریزی#  

همیشه که باشی گم می شوی!

مثل خیلی چیزها که همیشه هستند

و آنقدر هستند

که بودنشان در خاطر ِ آدم نمی ماند!

یکهو میبینی

آنهایی که برایشان همیشه بودی حواسشان پی ِنبودن هاست...

آدم ها، بودن را دیر میفهمند.

گاهی نباش!

گاهی فقط کنارِ خودت باش و ببین کجای این جهان ِ درندشت جایت خالی ست.

اصلا جای ِ خالی داری؟

همیشه که باشی گم می شوی

مثل ِ خیلی چیزها که همیشه هستند

و آنقدر هستند

که بودنشان در خاطر ِ آدم نمی ماند!

مثل ِ من!

آهای تویی که یاد و خاطره ات را در کوله ای ریخته ای

و از کوچه پس کوچه های ذهنم می‌گذری

در کوله ات را محکم تر ببند !!!

تمام کوچه پس کوچه های ذهنم پر شده از یاد و خاطره تو …

هر چقدر که جمعشان می کنم تمامی ندارند !!!

لااقل کمی آرام تر دور شو، تا گمشده هایت را پس بدهم

خاطراتت روی دوشم بد جور سنگینی می کنند !!!

تنهایی ﺁﺩﻣﯽ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﺒﻮﺩﯼ، ﮔﺎﻩ آنقدﺭ ﺑﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﺜﻞ ﺳﻨﮓ …
ﮔﺎﻩ آنقدر ﺣﺴﺎﺱ ﻣﺜﻞ ﺷﯿﺸﻪ …
آنقدﺭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ حرف ﻣﯽ ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ …
ﻻﻡ ﺗﺎ ﮐﺎﻡ ﺩﻫﺎﻧﺖ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ !
ﻏﺬﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﺳﺮﺩ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯼ
ﻧﻬﺎﺭ ﻫﺎ ﻧﺼﻔﻪ ﺷﺐ
ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺷﺎﻡ.
ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺁﻫﻨﮓ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﮔﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﻭ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺁﻫﻨﮓ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﯼ
ﺷﺒﻬﺎ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﻮﺍﻟﻬﺎﯼ ﻓﮑﺮﺕ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﻤﺮﯼ ﺗﺎ ﺧﻮﺍﺑﺖ ﺑﺒﺮﺩ
ﺗﻨﻬﺎیی ﺍﺯ ﺗﻮ ﺁﺩﻣﯽ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ
ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺒﯿﻪ ﺁﺩﻡ ﻧﯿﺴﺖ …

* نبری گمان که یعنی به خدا رسیده باشی/ 

تو ز خود نرفته بیرون به کجا رسیده باشی/

 "بیدل دهلوی"

من زخم های بی نظیری به تن دارم

اما تو مهربان ترینشان بودی

عمیق ترینشان….عزیز ترینشان….

بعد از تو آدم ها…تنها خراشی بودندبر من

که هیچ کدامشان به پای تو نرسیدند

عشق من…خنجرت کولاک کرد