«شعر4»

جان به دیدار تو یک روز فدا خواهم کرد

تا دگر برنکنم دیده به هر دیداری ...❤💛

😁😁😁

من که با تو تا بِدین درجِه از بزرگی رسیده ام، چرا مَغرور نباشم؟

من غرورِ مطلَقم! آیدا !

و افتخارِ من این است که بنده‌یِ تو باشَم !

✍ #احمد_شاملو

آدمها به مرز هشدار که برسند ،

آدم دیگری می شوند !

آدم ها خسته که شدند ؛

بی صدا تر از همیشه می روند !

احساسشان را بر می دارند و پاورچین پاورچین ، دور می شوند !

آدم ها هر چقدر هم که صبور باشند ؛ 

یک روز صبرشان لبریز می شود ، کم می آورند ، 

همه چیز را به حالِ خود می گذارند و می روند ...

همان هایی که تا دیروز ، 

دیوانه وار برایِ ماندن می جنگیدند ،

همان هایی که سرشان برایِ مهربانی و هم صحبتی درد می کرد ؛

سکوت می کنند ،

بی تفاوت می شوند ،

و جوری می روند ؛

که هیچ پلی برایِ بازگشتشان ، نمانده باشد ...

آدم ها به مرز هشدار که رسیدند ؛

آدمِ دیگری می شوند !🌹🌹

ریشه‌ی احساسِ ما خشڪید...
وقتی بذرِ عشق در دل‌هایمان ڪاشتیم
و جای آن حسرت جوانه زد😔♥️

با من بمان و سایه‌ی مهر از سرم مگیر

من زنده‌ام به مهر تو ای مهربان من❤

.

چند دقیقه دیگر وقت داری

تا به من نگاه کنی

به من، به چشمانم

و به قلبی که برای تو می‌تپد

این شب و این باران، و تو...

چند دقیقه دیگر وقت داری

تا به من نگاه کنی

پیش از آن که کاملاً تمام شوم

#آنتوان_دوسنت_اگزوپری

I don’t know whether love brings happiness or not, but it definitely brings something called "change"!

نمی دونم آیا عشق با خودش شادی میاره یا نه، ولی بی شک یه چیزی با خودش میاره به نام "تغییر"!🌷🌷🌷

تفاوت آدما با همدیگه توی بودنشونه‌‌‌‌

ببینید کی برای بودن کنارتون

تلاش میکنه و ب هر دری میزنه!❤

شازده کوچولو گفت: «اهلی کردن» یعنی چه؟

روباه گفت: یعنی «پیوند بستن»، همان چیزی که امروزه دارد به فراموشی سپرده می‌شود.

- پیوند بستن؟

روباه گفت: البته. مثلاً تو برای من هنوز پسربچه‌ای بیشتر نیستی؛ مثل صدهزار پسربچه‌ی دیگر. نه من به تو احتیاج دارم و نه تو به من احتیاج داری. من هم برای تو روباهی بیشتر نیستم؛ مثل صدهزار روباه دیگر. ولی اگر تو مرا اهلی کنی، هردو به هم احتیاج خواهیم داشت. تو برای من یگانه‌ی جهان خواهی شد و من هم برای تو یگانه‌ی جهان خواهم شد.

شازده کوچولو گفت: کم‌کم دارم می‌فهمم...

یک گل هست که به گمانم مرا اهلی کرده باشد.

📕#شازده_كوچولو

✍🏽#آنتوان_دوسنت_اگزوپری

از تفأل‌ های حافظ خسته‌ام ،

ای شهریار ...

آمدی جانم به قربانت نمی آید چرا؟؟🌹🌹

کاش...
گلدان پشت پنجره ات بودم،
هی زرد میشدم،
هی غصه ام را میخوردی•••

پنجاه سال دیگه وقتی کنارش بودی

تو همین حالت بهش بگی :

" ما بر سر آن عهد که بستیم

نشستیم "❤❤.

و اما

نیم شبی

من خواهم رفت

از دنیایی که مال من نیست!

از زمینی که مرا بیهوده 

بدان بسته‌اند.🌷🌷