«شعر ٣»

ممنون  

یاد من نیست کدام آینه تهدیدم کرد

که بگردم پی تصویر پر از درد خودم 

ماه چین

مرسی  

ما میتونیم 

خیلی چیزها ب آدمهای اطرافمون هدیه کنیم !

مثله عشق ؛لذت و محبت 

اما لیاقتِ داشتن اینهارو 

ما 

نمیتونیم 

بهشون 

بدیم 🙃

اسیر تو هستم امانم بده

و راهی به دنیا نشانم بده

از این اشتباهات پی در پی روزگار

کمی خسته هستم تکانم بده

ماه چین

امشب از آسمان دیده ی تو

روی شعرم ستاره می بارد

در زمستان دشت کاغذها

پنجه هایم جرقه می کارد

شعر دیوانه تب آلودم

شرمگین از شیار خواهش ها

پیکرش را دوباره می سوزد

عطر جاودان آتش ها

فروغ

@_مهریماهم_  

نبودم 

ریپ میکنی چی میگی پاک میکنی  آخه🤕

ملکه نیستم

غذایم میسوزد

موهایم مروارید ندارند

و پاشنه ی کفشم طلایی نیست

ملکه نیستم اما

شاهزاده ای چون تو را در سرم دارم

ماه چین

برای کینه؟ آه نه! برای عشقِ من، بمان
برای دوست داشتن، برای خواستن بمان
هر آنچه دوست داشتم، برای من نماند و رفت
امید آخرین اگر تویی، برای من بمان
به سبزه و نسیم و گل، تو درس زیستن بده
بهار باش و باز هم به خاطر چمن بمان
تمامت و کمال را به نام ما رقم زدند
کمال عشق اگر منم، تو هم "تمام زن" بمان
برای آنکه تیشه را به فرق خویش نشکند
امید زیستن شو و برای کوهکن بمان
مزن به نقش خود گمان، ز سرگذشت این و آن
برای دیگران چرا؟ برای خویشتن بمان...

اومدی چ خوب 

داشتم می مردم از بی حرفی 😁

تنم تابوت غمگینی که جانم را نمی فهمد

دل تنگم حصار استخوانم را نمی فهمد

شبیه بغض نوزادی که ساعتهاست می گرید

پر از حرفم کسی اما زبانم را نمیفهمد

و من زیرِ رگبارِ باران

ب تنهایی قدم میزنم

زیرِ سرمایِ دلِ شب

و تو در کنجِ اتاقت

و یا در آغوشی گرم

مستِ لیوانی شراب

بنوش و بزن ب سلامتیِ دلم ک شکست

اما خاطراتت را

و لحظه هایت را زخم نکرد

و من و واهمه ی شب

ک تو را از من گرفت

و خاطراتت را پس داد

جرعه ای خاطره

جرعه ای شراب

تو بنوش و من نیز میخورم

هر دو مست

تو مستِ شراب و

من مست و خرااااااااااب....

شعر شدم ،

غصه شدی...

شور شدم ،

سرد شدی...

برف شدم ،

آب شدی...

این همه تقدیر غلط!

خط من و سایه ی تو...❤

وا چ لفظ قلم شدی 😳😳😳

امشب به رسم معرفت یادی ز یاران میکنم

در خلوت تاریک و سرد از غم حکایت میکنم

امشب وجودم خسته است از سردی دلهای گرم

آیا توهم در یاد من هستی در این شب های سرد؟