«شعر ٣»

اره اهنگ های داریوش حرف دلو میزنن

گاهی مسیر جاده به بن بست می رود

گاهی تمام حادثه از دست می رود

گاهی همان کسی که دم از عقل میزند

در راه هوشیاری خود مست می رود

گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست

وقتی که قلب خون شده بشکست می رود

اول اگرچه با سخن از عشق آمده

آخر خلاف آنچه که گفته است می رود

گاه یکسی نشسته که غوغا به پا کند

وقتی غبار معرکه بنشست می رود

اینجا یکی برای خودش حکم می دهد

آن دیگری همیشه به پیوست می رود

وای از غرور تازه به دوران رسیده ای

وقتی میان طایفه ای پست می رود

هرجند مضحک است و پر از خنده های تلخ

بر ما هرآنچه لایقمان هست می رود

این لحظه ها که قیمت قد کمان ماست

تیریست بی نشانه که از شصت می رود

بیراهه ها به مقصد خود ساده می رسند

اما مسیر جاده به بن بست می رود

حواسم نبود تشکر🙏

دردِ یڪ پنجره را پنجــره ها میفهمند

قصه ے کـور شدݩ را گـره هآ میفهمند

سختِ بالا بروے،ساده بیایی پایین...

قصه ے تلخ مــرا سرسره ها میفهمند

یـــڪ نگاهت بہ من آموخت کــہـ در حرف زدن

چشـــم ها بیشتــر از حنجره ها میفهمند....

حتمن سینه سوختس اهنگای داریوش با روان ادم بازی میکنن

خسته ام از آرزوها؛ آرزوهای شعاری

شوق پرواز مجازی؛ بالهای استعاری

لحظه های کاغذی را؛ روز وشب تکرارکردن

خاطرات بایگانی ؛ زندگی های اداری

آفتاب زرد و غمگین؛ پله های رو به پایین

سقفهای سرد و سنگین؛ آسمانهای اجاری

با نگاهی سرشکسته؛ چشمهایی پینه بسته

خسته از درهای بسته؛ خسته از چشم انتظاری

صندلی های خمیده؛ میزهای صف کشیده

خنده های لب پریده؛ گریه های اختیاری

عصر جدولهای خالی؛ پارکهای این حوالی

پرسه های بی خیالی؛ نیمکتهای خماری

رونوشت روزها را؛ روی هم سنجاق کردم

شنبه های بی پناهی؛ جمعه های بی قراری

عاقبت پرونده ام را؛ با غبار آرزوها

خاک خواهد بست روزی؛ باد خواهد برد باری

روی میز خالی من؛ صفحه ی باز حوادث

در ستون تسلیتها؛ نامی از ما یادگاری

صداے تو

شعرهاے مرا

پیش از آنکہ گفتہ شوند

مےخوانند:)

صداے تو شعرهاے بی آنکہ بداند

می گوید...

و من شعرِ صداے تو را میخوانم

و تمامِ این ها

بی آنکہ صدایی از تو بشنونم

بی آنکہ خیره بہ چشمانت شوم

اتفاق میافتد...

و شعر هاے من بے آنکہ بدانند

آرام آرام

بہ تو مبتلا مےشوند

و هیچکس نفهمید

من تو را عمرے سرودم

و این شعرها چیزِ

تازه اے نیست...💥💥

ایشالا به مراد دلتون برسین

همـیں خـوبھ کھ بااینڪھ،

سـراغ ازمـن نمیگـیرے

ولے تاحـرف مـن میشھ

یھ لحظھ تـوخودتـ میرے!💎💥

گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم

بجز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم

✾بزٰٖٜرگترٖٜینٰ اشٖٜتٰباهٰ زنٖٜدگیموٰٖٜن اینٰهٖٜ ک فٖٜک مٖٜیکنیٖٜمٰ همٖٜهٰ مثٖٜ خودٖٜمٰوننٖٜ|•💥

بازم شروع شد 

اصلا من ک میرسم این جمله ی دل انگیز رو باید بشنوم😁

عمر دگر بباید؛ بعد از فراق مارا؛

کین عمر صرف کردیم؛ اندر امیدواری...

سعدی#  

🥀