«شعر ٣»

_

جنگل

رد پای باران است

ویرانه

رد پای توفان

من

رد پای توام

همیشه پشت در خانه ات

تمام می شوم.

یجوری حالم خوبه ک با غمیگن ترین اهنگ دنیام میتونم بندری برقصم براتون

نبودنت
درد است و درد را از هر طرف بنویسی
درد است
و تو از هر طرف که بیایی درمانی …

******

تـــــــــــو که نمی دانی‌
هر آدمی‌ دل تنگی های مخصوص خودش را دارد
و تــــــــــــو پنهانی ترین
دلتنگی منی …

******

من از تو راه برگشتي ندارم تو از من نبض دنيامو گرفتي

تمام جاده ها رو دوره كردم تو قبلا رد پاهامو گرفتي

من از تو راه برگشتي ندارم به سمت تو سرازيرم هميشه

تو مي دوني اگه از من جداشي منم كه سمت تو ميرم هميشه

من از تو راه برگشتي ندارم به سمت تو سرازيرم هميشه

تو مي دوني اگه از من جداشي منم كه سمت تو ميرم هميشه

مسير جاده بازه روبم اما براي دل بريدن از تو ديره

كسي كه رفتنو باور نداره اگه مرد سفر باشه نميره

من از تو راه برگشتي ندارم به سمت تو سرازيرم هميشه

تو مي دوني اگه از من جداشي منم كه سمت تو ميرم هميشه

من از تو راه برگشتي ندارم به سمت تو سرازيرم هميشه

تو مي دوني اگه از من جداشي منم كه سمت تو ميرم هميشه

خودم گفتم يه راه رفتني هست خودم گفتم ولي باور نكردم

دارم مي رم كه تو فكرم بموني دارم ميرم دعا كن برنگردم

نگین😐

امضات🔫

یه رور نمیذارید من دست به اسلحه نشم😑

این زندگیمونه

یه سفره ی خالی کف خونه

این زنگیمونه

با ما کسی جز ما نمیمونه

هر روزمون اینه

آینمون حتی مارو نمیبینه

هر روزمون اینه

تشویش و بعض و حسرت و کینه

روزا هلاک نون

شب نون زدن تو خون

بیرون و تو زندون

این زندگیمونه

چاقوی تو مشتم

جا مونده تو پشتم

من بچمو کشتم

هر شب تو این خونه

تو حس زخمای مارو نمیفهمی

تقدیر اگه اینه دنیا چه بی رحمی

دنیا چه بی رحمی

با این همه بغض و تو این همه سختی

هر چا بگی گشتم دنبال خوشبختی

دنبال خوشبختی

دور گلوی ما از پس پره نیشه

جای نوازشم خون مردگی میشه

خون مردگی میشه

دست غرورم نیست اشکی که میریزه

لعنت به اشکی که بی موقع میریزه

بی موفع میریزه

روزا هلاک نون

شب نون زدن تو خون

بیرون و تو زندون

این زندگیمونه

چاقوی تو مشتم

جا مونده تو پشتم

من بچمو کشتم

هر شب تو این خونه

تو حس زخمای مارو نمیفهمی

تقدیر اگه اینه دنیا چه بی رحمی

دنیا چه بی رحمی

می گویند که درد

‏آدم ها را به هم نزدیک می کند

‏به من بگو

‏کدام‌مان شاد هستیم

‏که این همه از هم دور مانده ایم؟

با این همه بغض و تو این همه سختی

هر چا بگی گشتم دنبال خوشبختی

دنبال خوشبختی

دور گلوی ما از پس پره نیشه

جای نوازشم خون مردگی میشه

خون مردگی میشه

دست غرورم نیست اشکی که میریزه

لعنت به اشکی که بی موقع میریزه

بی موقع میریزه

بعد از تو بگو این من بیچاره چگونه 

در یک چمدان جا بدهم خاطره ها را؟

🌷🌷🌷

خب چرا؟!

ببخشید ابجی

هنوز...

چیزی برا گفتن ندارم

فقط شرمنده همتون هستم تا همیشه