اول بگید خواهر یا برادر و اینکه بزرگ ترن یا کوچیک تر با چند سال اختلاف سنی؟
من خودم با خواهرم نه سال اختلاف سنی دارمو اون هشت سال و نیمشه خب واسم مثل یه عروسک دوستداشتنیه واقعیه که گاهی باهم دعوا هم داریم اما همیشه هرموقع نگاش می کنم یاد ذوقم موقع خبر بارداری مامانم و بدنیا اومدنش و نوزادیش میوفتم خصوصا که هنوز حالت بامزگی نوزادیشو حفظ کرده امروز یه کاری کرد که بشدت ازش عصبانی شدم ولی کافیه یه ذره صداش بگوشم بخوره یا چهرشو ببینم دلم براش پر میزنه دلم میخواد دعوا رو تموم کنم برم بچلوونمش نخودی رو و اینکه با وجود اینکه دوستای خوب و هم سن و سال خودم دارم اما این یه چیز دیگس چون انگار اصلا خودمم و خندش خنده منه وناراحتیش ناراحتیه من
تجربه خواهر برادر بزرگ تر ندارم ولی فکر می کنم برادر بزرگ ترر هم اگه که فهمیده باشه حامی خوبی واسه خواهر کوچیکش هست (حالا نه اینکه متعصب و غیرتی ولی منظورم اینه واقع بین باشه).
شما بگین چه حسی نسبت به خواهر برادرتون دارین